Στην εισηγητική του τοποθέτηση ο Χρήστος Μαργανέλης, δημοτικός σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση ανέφερε:
"Ο λαός του
Περιστερίου και της χώρας έχουμε πικρή πείρα από τις τράπεζες και τώρα ακούμε
από τη Διοίκηση ότι κρίνεται το παρόν και το μέλλον της πόλης (!!!). Μάλλον η
κερδοφορία τους κρίνεται... Ξεκινώντας να αναφέρουμε ότι για το θέμα με τα
οικονομικά του Δήμου, εμείς έχουμε διαφορετική αντίληψη. Τα οικονομικά του Δήμου δεν είναι καλά και αυτό
επειδή οι δημότες του δε ζουν καλά και μέρος της φτωχοποίησης οφείλεται στην
ανταποδοτικότητα και τη φοροεισπρακτική πολιτική του Δήμου που
προστίθεται στις περικοπές μισθών και συντάξεων.
Αυτό που καταγράφεται ως κέρδη στους προϋπολογισμούς
και τα οικονομικά του Δήμου είναι οι πελάτες-δημότες που πληρώνουν με πολλούς τρόπους. Είναι
βέβαια καλά τα οικονομικά του Δήμου για τις τράπεζες και άλλους. Ο δήμος Περιστερίου
τρέχει πολύ καλά όλα τα προαπαιτούμενα μέτρα, γι' αυτό άλλωστε είναι πολύ καλός
πελάτης των τραπεζών. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο δήμος
παίρνει δάνειο. Έχει ήδη δάνεια 14.000.000 € που πληρώνονται από το λαό με
αυξημένους μάλιστα τόκους και τοκοχρεολύσια ενώ μέρος του μέχρι τώρα δανεισμού
πήγε σε απευθείας αγορές από καταπατητές. Με το θέμα που έρχεται σήμερα, ο
Δήμος θα μπει σε ένα τεράστιο δανεισμό και θα μπει θηλιά στο λαιμό του λαού που
θα το πληρώνει για πολλές δεκαετίες. Ο δανεισμός ποτέ δεν ήταν επωφελής για το
λαό (...)
Όσον αφορά τα οικόπεδα οφείλουμε να τονίσουμε ότι τα αυτά δεν
είναι ενιαίο σύνολο. Για τους μικρούς οικοπεδούχους η Διοίκηση θα μπορούσε να
έχει αγοράσει από χρόνια τα μικρά οικόπεδα. Από που; Από τα περίφημα
πλεονάσματα που όλοι ξέρουμε πως έχουν δημιουργηθεί
και για τα οποία καμαρώνετε. Που θα πάνε επιτέλους αυτά τα πλεονάσματα; Σας
είπαμε στους βρεφονηπιακούς, σε δωρεάν προγράμματα άθλησης, στην ανανέωση των
συμβάσεων 14 βρεφονηπιοκόμων που απολύσατε. Είπατε όχι. Να τι γίνεται λοιπόν το
περιβόητο πλεόνασμα του Δήμου: εγγύηση για τις τράπεζες (...)
Το πρόσχημα της σημερινής
συζήτησης είναι ο νόμος Χατζηδάκη ένας νόμος
εμπορευματοποίησης της γης στα πλαίσια των deal για την πράσινη ανάπτυξη που στήριξαν όλες κυβερνήσεις.
Είναι ένας δασοκτόνος νόμος που δίνει μεγάλη ώθηση στο κεφάλαιο, θα αποφασίζουν
οι επιχειρηματίες και οι ενώσεις τους για τους ελεύθερους χώρους, μιλάει για μεταφορά συντελεστών δόμησης,
μεγαλύτερη οικοπεδοποίηση και αλλοίωση εκτάσεων, ολόκληρες περιοχές θα πάνε στο
κατασκευαστικό κεφάλαιο (...)
Η πρόταση μας είναι η
εξής και την καταθέτουμε. Οι μικροϊδιοκτήτες θα
μπορούσαν να έχουν αποζημιωθεί, σήμερα κιόλας, με χρήματα του δήμου χωρίς δανεισμό,
από τα περίφημα πλεονάσματα. Παράδειγμα το οικόπεδο
της οδού Ραβινέ που προορίζεται για
βρεφονηπιακό σταθμό. Είναι εφικτό να αγοραστεί άμεσα. Γιατί πρέπει αυτό το
οικόπεδο να ενσωματωθεί στο δανεισμό; Αντίστοιχα ισχύει για όλους τους μικροϊδιοκτήτες αφού συμφωνηθεί βέβαια η χρήση των χώρων. Χώροι που φέρεται να
ανήκουν σε μεγαλοοικοπεδούχους και καταπατητές ή αμφισβητούνται οι τίτλοι,
πιστεύουμε ότι πολιτική του Δήμου θα
έπρεπε να είναι η de facto κατοχύρωση τους. Έτσι κατακτήθηκαν από το λαό της πόλης μια
σειρά άλλοι χώροι. Όλοι γνωρίζεται και κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι το
Περιστέρι έγινε πόλη από χωράφι με αυτό τον τρόπο. Με απαλλοτριώσεις, με δενδροφυτεύσεις και αγώνα ενάντια σε καταπατητές,
μπουλντόζες, αστυνομία. Για παράδειγμα, το γήπεδο του Αγίου Ιεροθέου θα έπρεπε
να μην έχει παρατηθεί, να έχει φτιαχτεί χλοοτάπητας, να καλέσει ο Δήμαρχος όλη την πόλη να το
υπερασπιστεί, να οργανώσει ποδοσφαιρικό αγώνα με τον Ατρόμητο ή άλλες ομάδες
και μετά ας "φωνάζει όποιος θέλει". Αντίστοιχη περίπτωση είναι το
Νότιο Πάρκο της Πάτρας, ένας σκουπιδότοπος που διάφοροι τον ορέγονταν και μπήκε
μέσα ο Δήμος με αυτεπιστασία και χωρίς εργολάβους, έφτιαξε το Πάρκο που το
χαίρεται τώρα ο Πατρινός λαός. Ο δήμαρχος της Πάτρας πήγε στα δικαστήρια και
δικαιώθηκε πανηγυρικά. Αυτός είναι δρόμος που σήμερα δεν ακολουθείται γιατί ο Δήμος πάει χέρι-χέρι με τα
επιχειρηματικά συμφέροντα είτε τραπεζικά, είτε εργολαβικά, είτε με
ιδιωτικοποιήσεις, είτε με σχέσεις με το κεφάλαιο στο χώρο της διασκέδασης.
Είναι λοιπόν εφικτό αυτοί οι χώροι να αποκτηθούν χωρίς δάνειο (...)
Και επειδή λέτε για
πράσινο... Γιατί δεν αίρεται τον αποχαρακτηρισμό της
πλατείας Εθνικής Αντίστασης που από πλατεία θέλετε να την κάνετε πάρκινγκ;
Ο μόνος που μπορεί να
υπερασπιστεί το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους είναι ο ίδιος ο λαός. Σε αυτόν
τον αγώνα η Λαϊκή Συσπείρωση θα είναι μπροστά όπως ήταν πάντα. Αυτός είναι ο δρόμος που εμείς
προτείνουμε"
