Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2022

Γ.Σιδερης σε εκδήλωση της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ: Το σύνθημα «η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα» μπορεί να γίνει πράξη με την πάλη του λαού μαζί με το ΚΚΕ (VIDEO)

 

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, η εκδήλωση που διοργάνωσε η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από το ξέσπασμα της πανδημίας και θέμα «Υγεία: Κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Οι θέσεις του ΚΚΕ».

Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας – Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από στελέχη του Κόμματος, από συνδικαλιστές που δραστηριοποιούνται στην Υγεία – Πρόνοια, στο εργατικό κίνημα, στο γονεϊκό κίνημα και από ανθρώπους που συμπαρατάσσονται με το ΚΚΕ στην συλλογική πάλη για να πάψει να είναι το σύστημα υγείας «μίας νόσου», για την πραγματική και ουσιαστική θωράκιση του.

Το «παρών» στην εκδήλωση, πέραν των πολλών εργαζομένων και νέων ανθρώπων, έδωσαν γιατροί όλων των ειδικοτήτων, νοσηλευτές, εργαζόμενοι σε δημόσια νοσοκομεία και σε άλλες υγειονομικές μονάδες, πρωτοπόροι συνδικαλιστές που δίνουν τη μάχη για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού και από την άλλη για την ουσιαστική ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων και της ΠΦΥ.

Η διαχρονική δράση του ΚΚΕ για δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους έγινε φανερή με το ξέσπασμα της πανδημίας

Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Νίκος Τέγος, μέλος του Γρ. Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, αφού ευχαρίστησε όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση, επισήμανε μεταξύ άλλων:

«Το ΚΚΕ διαχρονικά παλεύει για δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Με τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις που γίνονται αποδεκτές από ευρύτερα λαϊκά στρώματα και φυσικά από σημαντικό τμήμα των υγειονομικών. Η διαχρονική αυτή δράση του ΚΚΕ, η επίδραση των θέσεων του, έγινε φανερή στους χώρους της Υγείας με το ξέσπασμα της πανδημίας.     

Ξεχωριστή συμβολή είχαν οι κομμουνιστές στα σωματεία των υγειονομικών, στις Ενώσεις Γιατρών και στα σωματεία των εργαζομένων στα Νοσοκομεία και στα ΚΥ, όπως και εκατοντάδες αγωνιστές, ριζοσπάστες υγειονομικοί που συμπαρατάχθηκαν μαζί μας, που βγήκαν μπροστά σ’ αυτό το δύσκολο κι όμορφο αγώνα.  Από όποιο πόστο και αν βρίσκονται δεν έλειψαν στιγμή από το διπλό αγώνα: Για την υγεία και για τη ζωήΔεν έλειψαν στιγμή από το πόστο τους. Από τα ΤΕΠ (επείγοντα περιστατικά), τις κλινικές Covid, τις εφημερίες, τη νοσηλεία των ασθενών, την εξασφάλιση της λειτουργίας του νοσοκομείου, της υποδομής του, της καθαριότητας του, της σίτισης των ασθενών. Χαρακτηριστική  ήταν η αίτηση του βουλευτή Γ. Λαμπρούλη να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του στη Βουλή και να συμβάλει από τη θέση του γιατρού στο Νοσοκομείο της Λάρισας για την αντιμετώπιση της πανδημίας».

Αμέσως μετά το λόγο πήρε ο Γιώργος Σιδέρης που μεταξύ άλλων ανέφερε: 

«Οι τραγικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές που συνεχίζονται μέχρι σήμερα είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της πανδημίας από όλες τις αστικές κυβερνήσεις, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, δεξιές και “αριστερές”, μονοκομματικές και συνεργασίας. Αλήθεια; Ποια αστική κυβέρνηση έγινε πρότυπο; Μάλλον έγιναν όλες παράδειγμα προς αποφυγή.

Αυτό το τονίζουμε γιατί τεχνηέντως τον τελευταίο χρόνο -γιατί τον πρώτο ήταν τελείως μουγκός- από τον ΣΥΡΙΖΑ και προσκείμενα σε αυτόν ΜΜΕ γίνεται προσπάθεια οι ευθύνες για την κατάσταση στη χώρα μας να φορτωθούν στην "αχρηστία" και την "ανικανότητα" της κυβέρνησης. Όχι ότι δεν υπάρχουν και τέτοιες πλευρές. Είναι όμως όλοι άχρηστοι; Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Πορτογαλίας, η συντηρητική κυβέρνηση στην Ουγγαρία, η ευρεία και εθνικής συναίνεσης κυβέρνηση του Βελγίου; Γιατί δεν πήρε κανείς μέτρα; Μήπως ήθελε τόσες χιλιάδες νεκρούς;

Η πραγματικότητα δείχνει αυτό που δεν βλέπουν μόνο όσοι δεν θέλουν να δουν. Δεν είναι θέμα διαχείρισης. Αντίθετα, έχει αποκαλυφθεί όλη η σαπίλα του καπιταλιστικού κόσμου, σε όλο τον πλανήτη. Έχει ξεγυμνωθεί η πολιτική που αντιμετωπίζει την Υγεία ως κόστος και εμπόρευμα.

Έχει τραβηχτεί η κουρτίνα και φαίνεται το απάνθρωπο πρόσωπο ενός συστήματος που μάταια προσπαθεί να βάλει στη ζυγαριά την υγεία του λαού και την οικονομία των λίγων. Γιατί οφείλουμε να πούμε καθαρά, πως παρά τις επιμέρους διαφορές στη διαχείριση της πανδημίας, ιδιαίτερα στην πρώτη φάση της εκδήλωσης της, η στρατηγική όλων των αστικών κρατών είναι ενιαία και έχει ως κριτήριο τη διασφάλιση της σταθερότητας του καπιταλιστικού συστήματος και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στην οικονομία από τη σκοπιά της στήριξης του κεφαλαίου.

Στην επιφάνεια οι ταξικές ανισότητες

Αυτά τα δύο χρόνια ακούσαμε πολλά, όπως ότι “ο ιός δεν κάνει διακρίσεις”, τους χτυπάει όλους το ίδιο, πλούσιους και φτωχούς. Είναι έτσι; Η επιστημονική έρευνα άλλα δείχνει αφού:

  • Τα επίκεντρα της πανδημίας με ρεκόρ κρουσμάτων και θανάτων σε πολλαπλές έρευνες βρέθηκαν να είναι οι φτωχογειτονιές των μεγάλων αστικών πόλεων του πλανήτη. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις μητροπόλεις της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου, του Σαντιάγο της Χιλής, από το Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, τη Βομβάη της Ινδίας. Δεκάδες οι επιστημονικές εργασίες που αποδεικνύουν ότι οι κάτοικοι πυκνοκατοικημένων συγκροτημάτων και περιοχών, περιοχών υψηλής ατμοσφαιρικής ρύπανσης, οι Βιομηχανικές Ζώνες είναι οι περιοχές που η εργατική τάξη, οι μετανάστες, οι βιοπαλαιστές, οι φτωχοί πλήχτηκαν ανισότιμα. Ακόμα και στην Ιταλία το 74.50% των μολύνσεων και το 81% των θανάτων από COVID-19 ανιχνεύτηκαν σε περιοχές με τέτοια χαρακτηριστικά.
  •  Στη χώρα μας τα ανεπαρκή στοιχεία σε σχέση με το σαφέστατο ταξικό πρόσημο του ιού δεν αποτελεί καθόλου “αμέλεια” πως δεν υπάρχουν. Παρόλα αυτά είναι σαφές πως η ταξικότητα εκφράστηκε και με άλλους τρόπους όπως στο ποιοι είχαν πρόσβαση  σε ελάχιστες ή σμπαραλιασμένες δομές περίθαλψης. Είναι άλλωστε γνωστή στο πανελλήνιο και τέτοιο χαρακτήρα έχει η μελέτη Ελλήνων επιστημόνων που επιβεβαίωσε πως η θνητότητα των διασωληνωμένων ασθενών με COVID-19 αυξάνεται κατά περίπου 40% αν "έτυχε" ο ασθενής να διασωληνωθεί εκτός Αττικής (εκεί δηλαδή που η υποστελέχωση χτυπάει "κόκκινο", εκεί που η αναλογία κρεβατιού ΜΕΘ προς γιατρούς και νοσηλευτές είναι χειρότερη).

Απρόβλεπτη απειλή ή προδιαγεγραμμένο έγκλημα;

Ας δούμε άλλο ένα παραμύθι του δίχρονου που πέρασε. Οι αντοχές των δημόσιων συστημάτων Υγείας, λέει, ξεπεράστηκαν επειδή η πανδημία του κορονοϊού ήταν μια απρόβλεπτη απειλή. Αλήθεια, πως μπορεί να θεωρείται αόρατος ένας εχθρός για τον οποίο τον πρώτο χρόνο είχαν δημοσιευτεί 99.000 και μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευτεί 234.000 εργασίες;

Η πανδημία και εδώ τράβηξε την κουρτίνα και από πίσω φάνηκε όλη η σαπίλα πάνω στην οποία οικοδομούνταν τα εθνικά συστήματα υγείας των οποίων τα όρια ξεπεράστηκαν επειδή καθορίζονται με βάση το κέρδος και όχι τις ανάγκες, με βάση κάθε φορά τις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας.

  • Για παράδειγμα, όλοι μάθαμε για τη Λομβαρδία. Όλοι μας μάθαμε για μία πόλη της, το Μπέργκαμο, που θα μείνει στην ιστορία για το ξεκλήρισμα της κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας, μετρώντας πάνω από 16.000 θανάτους από COVID-19 σε ένα μήνα. Λίγοι όμως έμαθαν ότι οι φρικιαστικές εικόνες που παρακολουθήσαμε ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Λίγοι έμαθαν ότι εκεί οι αυτοκινητοβιομήχανοι αρνούνταν έστω και το παραμικρό μέτρο προστασίας στους χώρους δουλειάς, πόσο μάλλον το κλείσιμο της για τις πρώτες μέρες. Ακόμα λιγότεροι έμαθαν πως οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις πάτησαν τη σκανδάλη, ενώ η COVID-19 ήταν η σφαίρα γιατί το 2016, στην περιοχή της Λομβαρδίας με πληθυσμό όσο η Ελλάδα (περίπου 10 εκατομμύρια), ο ετήσιος μισθός των ειδικευόμενων (ασκούμενων) ιατρών γενικής ιατρικής ήταν υποδιπλάσιος άλλων ειδικοτήτων, πχ καρδιολογίας, με αποτέλεσμα μόνο 90 άτομα να ακολουθήσουν αυτήν την ειδικότητα. Ο δε πρόεδρος του Πανιταλικού Ιατρικού και Οδοντιατρικού συλλόγου έχει δηλώσει ότι "η ειδικότητα της οικογενειακής ιατρικής είναι κόστος και κακή επένδυση για όποιον σκοπεύει να αποκτήσει χρήματα από τον τομέα της υγείας". Επιπλέον, την τελευταία δεκαετία η χρηματοδότηση προς την ΠΦΥ μειώθηκε. Με πιο απλά λόγια: ακόμα και όταν πέθαιναν 1000 άνθρωποι την ημέρα δεν υπήρχαν ιατροί πρώτης γραμμής ειδικοτήτων να καλεστούν ούτε καν να επιταχθούν, ενώ το Μιλάνο, κατά την έναρξη του πρώτου κύματος, είχε μόλις 5 ιατρούς δημόσιας υγείας και υγιεινής.
  • Αν πάμε στη χώρα μας όλοι γνωρίζουμε πως η πανδημία βρήκε το ΕΣΥ με τραγικές ελλείψεις, σοβαρά υποστελεχωμένο με πάνω από 30.000 κενές οργανικές θέσεις προσωπικού και 6.000 κενές οργανικές θέσεις γιατρών, με σταδιακά και χρόνο με το χρόνο υποχρηματοδοτημένο, με 8 κλειστά νοσοκομεία την τελευταία δεκαετία και  κυρίως με παντελή απουσία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας αφού εκατοντάδες πρωτοβάθμιες δομές έκλεισαν ή συγχωνεύτηκαν και υπάρχει μείωση σχεδόν του 50% του προσωπικού της από το 2009. 

Αναδείχτηκε η χρεωκοπία των εμπορευματοποιημένων συστημάτων υγείας 

Η πανδημία λοιπόν φανέρωσε σε όλη την Ελλάδα και τον καπιταλιστικό κόσμο, ακόμα και στις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες- “πρότυπο” για τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, τη χρεωκοπία των εμπορευματοποιημένων συστημάτων υγείας. Αυτός είναι ο λόγος που αυτά έγιναν φύλλο- φτερό και άφησαν απροστάτευτο τον κάθε λαό. Αυτός είναι ο λόγος που χιλιάδες ασθενείς αποκλείστηκαν, άλλοι από τις αναγκαίες εξετάσεις, άλλοι από θεραπείες και χειρουργεία, για να αντέξει την "πίεση" των ασθενών από covid-19.

Στην Ελλάδα, παρατηρήθηκε μείωση 75% στις εισαγωγές των καρδιολογικών περιστατικών, ενώ σε έρευνα για το διάστημα Φεβρουαρίου-Νοεμβρίου του 2020, παρατηρήθηκαν επιπλέον 6.100 θάνατοι από τον αναμενόμενο μέσο όρο του 2015- 2019, με το 62% να είναι “non-covid” θάνατοι".

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2021 έγιναν 98.000 λιγότερες χειρουργικές πράξεις στα δημόσια νοσοκομεία. Υποθέτουμε όπως όλοι σας ότι κάποιες χιλιάδες από αυτούς οδηγήθηκαν χωρίς άλλη διέξοδο στην πανάκριβη κλίνη των ιδιωτικών μεγαθηρίων της υγείας. 

Βολικός αντίπαλος για την κυβέρνηση το λεγόμενο Αντιεμβολιαστικό "κίνημα" 

Άλλωστε, σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας είναι προκλητική και εξόφθαλμη η προσπάθεια της να ταυτίσει όποιον αντιστέκεται με ακροδεξιές, φασιστικές ομάδες που η ίδια θρέφει και την ίδια βολεύουν. Ειδικά δε για τους συγκεκριμένους κύκλους είναι σαφές το τι προσπάθησε να κάνει η κυβέρνηση και κάθε αστική κυβέρνηση:

  • προσπάθησε να ταυτίσει τις επιφυλάξεις και τον φόβο ενός τμήματος του πληθυσμού με ακροδεξιές - συνωμοσιολογικές απόψεις που δεν είναι καθόλου αυθόρμητες. Δεν μπορεί άλλωστε να είναι αυθόρμητες οι εικόνες του δικτάτορα Παπαδόπουλου, το σύνθημα “λέμε ΟΧΙ στα εμβόλια” των υπόδικων νεοναζί Λαγού και Κασιδιάρη στις συγκεντρώσεις των αντιεμβολιαστών στις οποίες εκτός των άλλων ακούστηκαν τα εξής γνωστά υγειονομικά συνθήματα: “Αυτή η γη δε σας ανήκει, αναρχικοί και μπολσεβίκοι”, “Χριστός Ανέστη εκ νεκρών”, “Τους καταδικάζουμε και θα τους κρεμάσουμε”
  • Είναι σαφές ότι το εμβόλιο αξιοποιήθηκε για να μετατοπιστεί η συζήτηση, να ενισχυθεί ο "κοινωνικός αυτοματισμός", η διαίρεση των εργαζομένων. Αξιοποιήθηκαν οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί (που βγήκαν σε αναστολή άνευ αποδοχών) για να χτυπηθεί η μόνιμη σταθερή δουλειά στο δημόσιο, να ανοίξει ο δρόμος για απολύσεις, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ιδιώτες και εργολάβους.
  • Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να ενοχοποιήσει όσους δεν παίρνουν απάντηση από τους κρατικούς φορείς σε ερωτήματα, που αισθάνονται ότι αν "πάθουν κάτι" δεν θα ξέρουν πού να απευθυνθούν. Οι ανεμβολίαστοι έχουν ερωτήματα εξαιτίας της έλλειψης ουσιαστικής εμβολιαστικής εκστρατείας, των ανύπαρκτων δομών φαρμακοεπαγρύπνησης.  Και είναι γνωστό ότι άλλο είναι οι ανεμβολίαστοι και άλλο οι αντιεμβολιαστές.
  • Αντί να πείσουν όποιον φοβάται για τις ανεπιθύμητες ενέργειες του εμβολίου, εξηγώντας του και αναδεικνύοντας ότι θα έπρεπε να φοβάται ακόμη περισσότερο για τις συγκριτικά συχνότερες συνέπειες της νόσου, τον απειλούσαν, του κουνούσαν το δάχτυλο, τον βάφτιζαν αντιεμβολιαστή, ενώ παρουσίαζαν το εμβόλιο σαν κάτι που δεν είναι όπως το διαβατήριο μίας ξέφρενης καλοκαιρινής ζωής.
  • Είναι σαφές ότι το δικό τους ρόλο έπαιξαν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις είτε αυτές αφορούσαν την έλλειψη εμβολίου σε ολόκληρες ηπείρους και τον καθησυχασμό γύρω από αυτό το φαινόμενο είτε αυτές αφορούσαν εμπορικό πόλεμο καπιταλιστικών κρατών και εταιρειών.
  • Είναι σαφές - τηρουμένων των αναλογιών και στη χώρα μας- αυτό που στη βιβλιογραφία αναφέρεται για τις κοινότητες των αφροαμερικανών των ΗΠΑ. Εκεί ο όρος που χρησιμοποιείται από αρκετούς επιστήμονες για να περιγράψει την άρνηση εμβολιασμού δεν είναι το "anti-science" αλλά ο όρος "anti-scientist" αφού θεωρείται πως ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού αυτών των κοινοτήτων είναι αρνητικό λόγω των πολλαπλών περιστατικών ρατσισμού που έχει δεχθεί από υγειονομικούς (επί το πλείστον λευκούς) και λόγω του διαρκούς αποκλεισμού του από υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Τέτοια πατήματα έδωσαν πολλοί αξιότιμοι καθηγητές και λοιποί που τα σάλια τους κοσμούν ακόμα τα σακάκια της πολιτικής και οικονομικής ελίτ, με τις αλαμπουρνέζικες οδηγίες τους κομμένες και ραμμένες στις πολιτικές αποφάσεις επιχειρηματικών ομίλων και κυβέρνησης.

Στη χώρα μας άλλωστε, οι περιοχές με μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων είναι οι λαϊκές γειτονιές, οι κάτοικοι χαμηλού οικονομικού επιπέδου και μόρφωσης. Την ίδια ώρα σε αυτές τις περιοχές βρίσκουμε κάποια από τα χαμηλότερα ποσοστά εμβολιασμού και είναι ισχυρότερη η παρέμβαση των αντιεμβολιαστικών ομάδων. Ακριβώς για αυτό το λόγο οι αντιεμβολιαστικές κινήσεις αν δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να δημιουργηθούν, αφού αποτελούν ένα από τα καλύτερα αναχώματα στη ριζοσπαστικοποίηση της σκέψης, πραγματική τροχοπέδη για την ταξική ερμηνεία των επιπτώσεων της πανδημίας, ιδανικό άλλοθι για το “έγκλημα” όλων των αστικών κυβερνήσεων εις βάρος της υγείας των φτωχών ανθρώπων. 

Το σχέδιο για το "νέο ΕΣΥ" αν εφαρμοστεί θα πολλαπλασιάσει τα προβλήματα 

Τα δύσκολα για την υγεία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων είναι επίσης μπροστά. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο, αφού η πολιτική και τα μέτρα που διαμόρφωσαν αυτό το άθλιο και επικίνδυνο σύστημα Υγείας για το λαό, παρουσιάζονται ως λύση. Το “νέο ΕΣΥ” που σχεδιάζει και προωθεί η κυβέρνηση προβλέπει νέο κύκλο καταργήσεων και συγχωνεύσεων νοσοκομείων και κλινικών, συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για να κερδοφορεί περισσότερο ο ιδιωτικός τομέας, λειτουργία του ΕΟΠΥΥ ως ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία για ακόμα μεγαλύτερη αφαίμαξη των ασφαλισμένων, ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας των νοσοκομείων με νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων, ακόμη μεγαλύτερη αφαίμαξη των ασθενών, μεγάλη διαφοροποίηση μεταξύ των μονάδων Υγείας 

Ας δούμε ένα παράδειγμα των τελευταίων μηνών:

Η είσοδος ιδιωτών γιατρών και η έναρξη λειτουργίας απογευματινών χειρουργείων  που διαφημίζεται τις τελευταίες ημέρες είναι ένας ακόμα μοχλός προώθησης  αυτών των αντιδραστικών σχεδίων. Το κράτος θα παραχωρεί δομές στον ιδιώτη και θα γίνεται “χορηγός” του για να κερδίζει. Οι ίδιοι οι κυβερνώντες άλλωστε λένε πως τον ιδιώτη θα τον πληρώνει το νοσοκομείο - επιχείρηση από τα έσοδα του, δηλαδή από τους ασθενείς. Πάλι ο λαός θα πληρώνει άμεσα ή έμμεσα, η υγεία του θα εξαρτάται από την οικονομική δυνατότητα. Θα τολμούσε η κυβέρνηση να εμφανίζει ως αναγκαίο ένα τέτοιο μέτρο αν είχε προσλάβει γιατρούς με καλό μισθό, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και δυνατότητα ολόπλευρης επιστημονικής εξέλιξης; Και κάτι ακόμα. Στο σενάριο ότι οι ιδιώτες δε δεχτούν να έρθουν πως θα καλυφθούν τα κενά;  

Η πρόταση του ΚΚΕ η μόνη ρεαλιστική και αναγκαία σήμερα 

Στον καπιταλισμό αντιμετωπίζεται από την πλευρά των συμφερόντων των καπιταλιστών, δηλαδή περιορισμένα, σαν υπηρεσίες που συμβάλουν στην αναπαραγωγή της ικανότητας για εργασία.

Στο σοσιαλισμό από την πλευρά της εργατικής τάξης σαν πλήρης προαγωγή της σωματικής, πνευματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευημερίας του ανθρώπου ώστε να βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους αρμονίας με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον του.

Η Υγεία λοιπόν δεν είναι μία ουδέτερη έννοια αλλά ένα πεδίο ταξικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων με το κεφάλαιο, ένα βασικό μέτωπο πάλης όλου του λαού γιατί σχετίζεται συνολικά με τους όρους ζωής του.

Η πάλη του εργατικού-λαϊκού κινήματος πρέπει να ενταθεί. Η ικανοποίηση των αναγκών του λαού για υγεία μαζί με όλες τις άλλες κοινωνικές ανάγκες απαιτούν την ένταξη στα σωματεία, τους συλλόγους, τις αγωνιστικές συσπειρώσεις και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν τον 21ο αιώνα.

Το βασικό εμπόδιο δεν είναι άλλος από το καπιταλιστικό κέρδος, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την πολιτική εξουσία των καπιταλιστών.

Ο λαός μας μπορεί να συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια από την ίδια του την πολιτική πείρα μέσα από τη συμμετοχή του στην πάλη, μαζί με το ΚΚΕ.

Ο αγώνας έχει ξεκινήσει».