Συνέντευξη στο «Cnn.gr» παραχώρησε ο Γιώργος Σιδέρης,
μέλος του ΓΣ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και
του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιώργου
Σιδέρη:
«Κύριε Σιδέρη, στην απεργία της Πέμπτης 24 Σεπτέμβρη η
ανάγκη για προσλήψεις στο υγειονομικό μας σύστημα, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή.
Την Τρίτη στην καθιερωμένη ενημέρωση, ο υφυπουργός Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης,
δήλωσε, ότι οι προσλήψεις στο σύστημα υγείας έχουν ξεπεράσει τις 6.200 και
παράλληλα προχωρούν οι διαδικασίες για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Την ίδια
ώρα, αναμένεται η λειτουργία αρκετών δεκάδων ΜΕΘ. Ποια η άποψή σας;
Από την πρώτη στιγμή η Ομοσπονδία
των Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας διεκδίκησε μαζικές προσλήψεις προσωπικού.
Στην απεργία της Πέμπτης, 24 Σεπτέμβρη, πρέπει να πάρει απάντηση η πολιτική της
κυβέρνησης που χαρακτηρίζεται από "φιέστες", επικοινωνιακά
πυροτεχνήματα και ψέματα. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και λέει ότι μέχρι
στιγμής έχουν γίνει ελάχιστες προσλήψεις συμβασιούχων με ημερομηνία λήξης,
μετακινήσεις προσωπικού και υποδομών από το ένα τμήμα στο άλλο, από το ένα
νοσοκομείο στο άλλο, από τα Κέντρα Υγείας στα Νοσοκομεία,
"εντέλλεσθε" για 10 και 15 εφημερίες το μήνα.
Δυστυχώς έχουμε και ακραία
παραδείγματα. Όπως αυτό στη ΜΕΘ ενός νοσοκομείου όπου τα υγειονομικά πρωτόκολλα
έγιναν λάστιχο, ώστε να μην βγουν σε καραντίνα συνάδελφοι που αποδεδειγμένα
είχαν εκτεθεί σε υψηλό βαθμό στον ιό. Αυτό έγινε επειδή δεν υπήρχε προσωπικό. Και
ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Να νοσήσουν πέντε υγειονομικοί.
Ας αφήσει λοιπόν η κυβέρνηση τις
τηλεοπτικές προσλήψεις και ας μας ακούσει έστω και μία φορά. 6.000 κενές
οργανικές θέσεις γιατρών υπάρχουν στα δημόσια νοσοκομεία και 30.000 κενές
οργανικές θέσεις λοιπού υγειονομικού προσωπικού. Να τις καλύψει άμεσα.
Πώς θα
χαρακτηρίζατε σήμερα την κατάσταση στο ΕΣΥ, μεσούντος ενός δεύτερου κύματος της
πανδημίας, με πολλούς διασωληνωμένους σε ΜΕΘ και με μία οριακή κατάσταση
γενικότερα στο υγειονομικό μας σύστημα. Τι φοβάστε;
Είμαστε μόλις στην αρχή του
δεύτερου κύματος και το -έτσι και αλλιώς- τραγικά υποστελεχωμένο δημόσιο
σύστημα υγείας "ζορίζεται". Αυτό το ομολογεί πλέον ανοιχτά η ίδια η
κυβέρνηση. Έξι μήνες φωνάζουμε και δεν μας ακούνε. Αντί να πάρουν μέτρα για να
στηρίξουν τους εργαζόμενους και να μην υπάρχει μεγαλύτερη διασπορά στους
εργασιακούς χώρους και στις αστικές συγκοινωνίες παίρνουν μέτρα στην αντίθετη
κατεύθυνση. Αντί να καλύψουν το ημερομίσθιο του εργαζόμενου που βρίσκεται
θετικός σε τεστ και χρειάζεται να απομονωθεί για 14 μέρες, ψήφισαν νόμο που
τιμωρεί τον εργαζόμενο και τον αναγκάζει να δουλέψει απλήρωτες υπερωρίες για να
αναπληρώσει τις μέρες καραντίνας. Τα δρομολόγια των λεωφορείων και των τρένων
μειώθηκαν αντί να αυξηθούν, και οι μαθητές στις τάξεις αυξήθηκαν με νόμο αντί
να μειωθούν.
Πιο ειδικά, στα νοσοκομεία
φοβόμαστε δύο πράγματα τα οποία φοβάται όλος ο κόσμος.
Το πρώτο είναι να μην ξεφύγει η
κατάσταση, ειδικά στο θέμα της Εντατικής Θεραπείας. "Ο διπλασιασμός των
κρεβατιών ΜΕΘ" για τον οποίο πανηγυρίζει η κυβέρνηση αποδεικνύεται
"φύκια για μεταξωτές κορδέλες". Ένα παράδειγμα: αντί για αύξηση των
διαθέσιμων κλινών ΜΕΘ έχουμε μείωση σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της
ηγεσίας του υπουργείου Υγείας. "1017" στο πρώτο κύμα της επιδημίας,
"931" στις 18 Σεπτέμβρη, πολλές από αυτές στα χαρτιά. Το 70% των
κλινών ΜΕΘ για Covid-19 είναι ήδη κατειλημμένες και τα δύσκολα είναι μπροστά.
Αυτό είναι το περίφημο σχέδιο που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση.
Το δεύτερο είναι η λοιπή
νοσηρότητα. Το ξαναμοίρασμα της τράπουλας σε βάρος της αντιμετώπισης άλλων
ασθενειών, η δέσμευση και όχι η ανάπτυξη νέων κρεβατιών για την αντιμετώπιση
του κορονοϊού, έχει σαν αποτέλεσμα οι κλινικές που απομένουν να νοσηλεύουν
διπλάσιο και τριπλάσιο αριθμό ασθενών από τον προβλεπόμενο. Βλέπουμε ένα οn -
off στην τακτική λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων για τα υπόλοιπα νοσήματα,
για τα χειρουργεία. Εν τέλει ζούμε τη μετατροπή του συστήματος υγείας σε
σύστημα μιας νόσου με ολέθριες επιπτώσεις για την υγεία των ασθενών.
Καταλαβαίνετε λοιπόν πως το αφήγημα
για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.
Θεωρείτε
ότι ήρθε η ώρα για επίταξη των δομών και των κλινών του ιδιωτικού τομέα;
Η ώρα αυτή έχει έρθει από καιρό.
Ήταν χτες. Είτε αυτό αφορά την επίταξη διαγνωστικών κέντρων που ακόμα
θησαυρίζουν πουλώντας τεστ ενώ στα νοσοκομεία το αποτέλεσμα των μοριακών
ελέγχων βγαίνει σε 48 ώρες, είτε αφορά τις κλίνες ΜΕΘ που η κυβέρνηση αντί να
τις επιτάξει τις χρηματοδοτεί αδρά με 1.600 ευρώ τη μέρα, είτε αφορά τα
χειρουργικά κρεβάτια για προγραμματισμένα ή άλλα χειρουργεία, είτε αφορά την
ένταξη συναδέλφων σε κρατικό σχεδιασμό οι οποίοι μπορούν να συμβάλλουν με την
εμπειρία τους στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση λοιπών παθήσεων. Η επίταξη
αφορά προφανώς και δομές πρόνοιας και αποκατάστασης. Φαίνεται πως βασικό μέλημα
της κυβέρνησης ακόμα και την τελευταία στιγμή είναι πως θα προστατέψει τα κέρδη
κάποιων λίγων που κάνουν μπίζνες. Δεν πέφτουμε βέβαια από τα σύννεφα. Το ίδιο
έγινε και το καλοκαίρι για να εξυπηρετηθούν οι μεγάλοι επιχειρηματίες του
Τουρισμού και των Μεταφορών. Είναι βολικό βλέπετε να ενοχοποιείται ο μετανάστης
στο Καρά Τεπέ ή και άλλες ευπαθείς ομάδες παρά τα 3 εκατομμύρια τουρίστες του
καλοκαιριού. Ήρθε η ώρα να αφήσει η κυβέρνηση τη στοχοποίηση του πληθυσμού και
ας αναλάβει τις ευθύνες της. Το λέω αυτό γιατί είναι πλέον κανιβαλισμός να
ενοχοποιούνται όλοι για να καλύψουν τις ευθύνες τους οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι
και η πολιτική τους.
Βιώνουμε
μία πολύ σοβαρή παγκόσμια υγειονομική κρίση, έχουμε ήδη περάσει μία μακροχρόνια
οικονομική κρίση, με δραματικές μειώσεις σε πόρους και προσωπικό, θα ήθελα να
σας ρωτήσω αν μπορείτε να φανταστείτε το ΕΣΥ ή το νέο ΕΣΥ έπειτα από πέντε
χρόνια; Ποιο το καλύτερο και ποιο το χειρότερο σενάριο;
Το ένα σενάριο είναι ένα νέο ΕΣΥ πολύ
πιο εμπορευματοποιημένο και χειρότερο από το τωρινό. Με τις ΣΔΙΤ να καλπάζουν,
με τα νοσοκομεία να είναι αυτοχρηματοδοτουμενες μονάδες ή ανώνυμες εταιρίες, με
τους ασθενείς πελάτες για ένα μικρό πακέτο παροχών υγείας. Έρχεται και το νέο
ασφαλιστικό βλέπετε.
Το άλλο σενάριο είναι να πάμε
αλλιώς. Μόνο έτσι θα πάμε καλύτερα. Να υπάρχει αποκλειστικά δημόσια δωρεάν
υγεία, άλλου τύπου πανεθνικά σχεδιασμένο σύστημα υγείας, με ανεπτυγμένη την
πρωτοβάθμια φροντίδα και επίκεντρο την πρόληψη. Με την υγεία να μην είναι
εμπόρευμα. Ας διαλέξει ο λαός μας τι θέλει και ας παλέψει για να το
κατακτήσει».
