Μεταξύ άλλων σημείωσε ότι:
«Το συγκεκριμένο φαινόμενο μας απασχολεί πολύ τα τελευταία χρόνια και ειδικά τους Συλλόγους Γονέων με πρωτοβουλίες καλώντας στα σχολεία επιστήμονες ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς για να βοηθήσουν πως πρέπει να προσεγγίζουμε τέτοια φαινόμενα, ώστε πιο αποτελεσματικά να παρεμβαίνουμε στα παιδιά μας. Αντίθετα βλέπουμε το κράτος, διαχρονικά οι κυβερνήσεις από την μια να λένε ότι η βία στα σχολεία είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα αλλά από την άλλη να μην παίρνουν τα αντίστοιχα μέτρα ώστε να αντιμετωπιστεί το ζήτημα. Για παράδειγμα από το 2015 μέχρι σήμερα έχουν ανακοινωθεί από τις κυβερνήσεις που πέρασαν η σύσταση δύο επιτροπών για την σχολική βία, μια το 2015 και μια το 2019. Αυτές οι επιτροπές δεν συγκροτήθηκαν καν δεν συνεδρίασαν ούτε μια φορά».
Συνεχίζοντας ο Στέλιος Μπούσουλας, τόνισε ότι, «Βία δεν είναι για εμάς μόνο η σωματική. Βία για έναν έφηβο είναι να σου λέει ότι θέλει να κάνει μπάσκετ, χορό, θέατρο και εσύ να του λες δεν βγαίνω οικονομικά να σε στηρίξω. Βία είναι να λες στο παιδί σου δεν μπορώ να σε στείλω επαρχία να σπουδάσεις άρα πάρε τα μέτρα σου να τα καταφέρεις να περάσεις στην πόλη που ζούμε αλλιώς δεν θα σπουδάσεις αυτό που αγαπάς. Βία είναι και αυτά. Για αυτά πότε θα μιλήσουμε;»
Και καταλήγοντας ο Σ. Μπούσουλας ανάφερε: «Να σας πούμε τώρα γιατί μιλάμε για βία και όχι για παραβατικότητα. Γιατί είναι πιο βαθύ το θέμα. Παράδειγμα που έγινε στην πόλη μας. Τρία παιδιά χτύπησαν για έναν ασήμαντο λόγο ένα άλλο παιδί άσχημα. Ας πούμε ότι τιμωρήθηκαν με όποιες ποινές θέλετε αυτά τα παιδιά. Γύρω από αυτά τα παιδιά υπήρχε όλο το σχολείο και τραβούσε με τα κινητά. Αυτό τι είναι. Είναι αποδοχή της βίας, σημαίνει διασκεδάζω με τον πόνο κάποιου. Σημαίνει δεν αντιδρώ στην αδικία και σιωπηλά την ανέχομαι. Αυτό δεν είναι παράβαση του νόμου. Το να τραβάς με το κινητό είναι, το να διασκεδάζεις με τον πόνο του άλλου δεν είναι παράνομο. Με αυτό το γεγονός ποιος ασχολείται; Αυτό μας απασχολεί εμάς τους γονείς. Για αυτό, αυτό που ζητάμε είναι αρχικά ένα σχολείο που να μορφώνει τα παιδιά μας. Να τα μορφώνει ολόπλευρα όχι μόνο να διδάσκονται Γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσική. Δεν θέλουμε το σχολεία να υποκαταστήσει την οικογένεια αλλά όμως πρέπει να προάγει, την ομάδα, την αλληλεγγύη. Δυστυχώς το σχολείο όμως έχει γίνει εξεταστικό κέντρο. Δεν είναι τυχαίες οι μελέτες που δείχνουν ότι οι μαθητές δεν αισθάνονται ότι ανήκουν στην σχολική κοινότητα.
Εμείς ως "Λαϊκή Συσπείρωση" από την μεριά μας διεκδικούμε:
Μόνιμους ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς στα σχολεία
Σύγχρονα και ασφαλή σχολεία για τα παιδιά μας
Γιατί δεν αρκεί να λέμε ότι τα παιδιά είναι το μέλλον πρέπει να τους το αποδεικνύουμε και να τα διευκολύνουμε γιατί όπως λέει και ένας μεγάλος ποιητής ο Νίκος Καζαντζάκης
Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα,
Όμως σε ένα παιδί πρέπει εμείς να του δώσουμε τα πινέλα και όχι να του τα παίρνουμε από τα χέρια με τις επιλογές σας».
