Όσο και αν απεγνωσμένα ψάχνει υποστηρικτές, δεν βρίσκει ούτε έναν η κυβέρνηση της ΝΔ για να τον κάνει συνένοχο στην προσπάθειά της να περάσει το νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη. Φαίνεται πως η πανδημία με τους 35.000 νεκρούς, η χρεοκοπία των εμπορευματοποιημένων συστημάτων υγείας, τα 3.000 παιδιά που βρίσκονται σε αναμονή για μία επέμβαση στο Παίδων Αγία Σοφία, οι τραγικές συνέπειες της υγείας-εμπόρευμα, που πουλιέται και αγοράζεται και άλλα πολλά πέρασαν και... δεν ακούμπησαν τους συντάκτες του νομοσχεδίου.
Όλες οι Ενώσεις των Νοσοκομειακών Γιατρών της χώρας, οι Ιατρικοί Σύλλογοι, εκατοντάδες σωματεία και συνδικάτα, φορείς του λαϊκού κινήματος απαιτούν: Να παρθεί πίσω το έκτρωμα που μετατρέπει τα νοσοκομεία σε πεδίο άντλησης πελατείας για τα ιδιωτικά μεγαθήρια της ιδιωτικής υγείας.
Το πρώτο επιχείρημα για την εφαρμογή τέτοιων μέτρων είναι, όπως πάντα άλλωστε, κάποια ευχολόγια για τη «βελτίωση του ΕΣΥ και των παροχών του προς τους ασθενείς».
Τα δύο χαρακτηριστικά άρθρα του νομοσχεδίου, το άρθρο 10, που καταργεί την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών του ΕΣΥ και το άρθρο 7, που θεσμοθετεί τη μερική απασχόληση (τρία τετράωρα τη βδομάδα), αλλάζουν προς το χειρότερο τη μορφή του -έτσι κι αλλιώς- εμπορευματοποιημένου και υποστελεχωμένου ΕΣΥ.
Με δεδομένες τις ελλείψεις προσωπικού, τις πολύμηνες λίστες αναμονής και άλλα τόσα γνωστά προβλήματα, μεγάλη μάζα ασθενών -οι μη έχοντες- θα βρει κλειστές πόρτες στα νοσοκομεία και θα είναι για αυτή μονόδρομος το ραντεβού σε μία ιδιωτική κλινική.
Όποιος και αν κυβέρνησε είχε ως σταθερή πυξίδα στην πολιτική του την υποστελέχωση των δημόσιων δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που σιγά - σιγά εξαφανίστηκαν αυτές και το προσωπικό τους και έχουμε φτάσει στο σημείο γνωστός όμιλος να έχει υποκαταστήσει όλες τις πρωτοβάθμιες διαγνωστικές πράξεις στη χώρα.
Αν περάσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο-ταφόπλακα, το ίδιο ακριβώς θα γίνει και με τη δευτεροβάθμια περίθαλψη, εξαιτίας της διαχρονικής πολιτικής της υποστελέχωσης, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της αύξησης των έμμεσων ή άμεσων πληρωμών, της γιγάντωσης του ιδιωτικού τομέα.
Με μια κουβέντα: Αντί να στελεχωθούν τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας, με όλο το απαραίτητο προσωπικό, με όλο το σύγχρονο εξοπλισμό για να καλύπτουν τις ανάγκες των ασθενών, το νομοσχέδιο βαθαίνει περαιτέρω την επιχειρηματική λειτουργία τους, εισάγει γιατρούς μερικής απασχόλησης και οδηγεί τους ασθενείς βορά στα κοράκια των ομίλων της ιδιωτικής υγείας.
Το δεύτερο επιχείρημα για την εφαρμογή τους είναι η «βελτίωση του εισοδήματος των γιατρών». Εδώ η κυβέρνηση δίνει ρεσιτάλ υποκρισίας και εκβιασμού, αφού οι υποτιθέμενες αυξήσεις που δίνει είναι ψίχουλα, ενώ για κάποιους είναι ακόμα και μειώσεις. Το πιο επικίνδυνο είναι ότι από τη μία -και με το πρόσχημα ότι «σου έδωσα τη δυνατότητα να βελτιώσεις τη θέση σου»- θα μεταθέτει την ευθύνη στους γιατρούς που δεν την «αξιοποίησαν».
Από την άλλη παραδέχεται ευθέως πως το κράτος δεν θα ενισχύσει το εισόδημα των γιατρών, των υγειονομικών, δεν θα προχωρήσει σε αυξήσεις μισθών, δεν θα εφαρμόσει άμεσα τις τελεσίδικες αποφάσεις του ΣτΕ και του Αρείου Πάγου για επαναφορά των μισθών στα επίπεδα του 2012, δεν θα επαναφέρει τον 13ο και τον 14ο μισθό. Τα νοσοκομεία στέκονται όρθια με συμβασιούχους γιατρούς που δεν μονιμοποιήθηκαν ποτέ, αλλά αντίθετα κάθε χρόνο εκβιάζονται. Αυτά άλλωστε δεν τα έπραξε καμία κυβέρνηση, γιατί ήταν αντίθετα με τους «δημοσιονομικούς στόχους» που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν και υλοποιούν. Λεφτά για την Υγεία του λαού και για αξιοπρεπείς μισθούς των υγειονομικών «δεν περισσεύουν», αλλά δίνονται απλόχερα για τις δουλειές των επιχειρηματικών ομίλων, το ΝΑΤΟ ή όποιον άλλο κάνει γνωστές «αγαθοεργίες», πολέμους, πλειστηριασμούς, κατασχέσεις σπιτιών.
Το αποτέλεσμα και αυτών των μέτρων θα είναι η επιδείνωση των όρων της περίθαλψης του λαού και όχι η βελτίωσή τους, θα είναι η επιδείνωση των μισθολογικών αναγκών των γιατρών και όχι η ανακούφισή τους. Στην ανάπτυξη που κριτήριο έχει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, ούτε η παράλληλη ανάπτυξη του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα στην υγεία και του δημόσιου με επιχειρηματικά κριτήρια και εμπορευματοποίηση των εργασιών του, ούτε οι συμπράξεις του αποτελεί λύση για το λαό.
Σε αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ ο λαός να δυναμώσει την πάλη του για να μην περάσει το νομοσχέδιο-σφαγείο για ασθενείς και υγειονομικούς. Να διεκδικήσει μόνιμες προσλήψεις υγειονομικών στο δημόσιο σύστημα υγείας, αυξήσεις στους μισθούς, κατάργηση των πληρωμών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό στην υγεία.
Το ΚΚΕ καλεί σε ανυποχώρητο αγώνα με ορίζοντα τη μόνη πραγματική λύση, που αποτελεί η κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην υγεία, με την ανάπτυξη ενός αποκλειστικά κρατικού συστήματος υγείας που θα έχει ως κριτήριο την πλήρη και απολύτως δωρεάν πρόληψη, περίθαλψη, αποκατάσταση της υγείας του λαού, σε μια σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας που θα καθορίζεται και θα ελέγχεται από την εξουσία του λαού.
(Ο Γιώργος Σιδέρης είναι μέλος της ΚΕ & Υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας-Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ)
