Της Βούλας Πάκου*
Η πραγματικότητα της πανδημίας, η αναγκαιότητα αντιμετώπισής της, η αποκάλυψη των καταστροφικών επιλογών που ενιαία και διαχρονικά εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις για τη δημόσια Υγεία, αποτελούν την καλύτερη τεκμηρίωση για αυτό που πραγματικά χρειάζεται ο λαός, η εργατική τάξη: Ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, απόλυτα στελεχωμένο, με σύγχρονο εξοπλισμό, με αξιοποίηση της μέχρι τώρα τεχνογνωσίας και όλων των δεδομένων της επιστήμης, για να μπορεί κάποιος με ασφάλεια να εκτιμήσει ότι θα αποδώσουν μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης αυτής ή όποιας επερχόμενης έκτακτης κατάστασης.
Το ΚΑΤ δεν καθορίστηκε αρχικά ως νοσοκομείο αναφοράς. Μέχρι σήμερα αυτό που έχει καθοριστεί είναι η νοσηλεία ασθενών που κρίνονται ως ύποπτα κρούσματα, έως ότου βγουν αποτελέσματα των τεστ. Εάν τα αποτελέσματα είναι θετικά, τότε οι ασθενείς διακομίζονται σε νοσοκομείο αναφοράς. Έχοντας όμως υπόψη τη διεθνή εμπειρία, αντιλαμβανόμαστε ότι άμεσα θα χρειαστεί αναπροσαρμογή. Οπότε θα πρέπει η όποια προετοιμασία να γίνει με βάση το τι προβλέπεται να συμβεί. Και κάθε άλλο παρά έτοιμο είναι το νοσοκομείο για αυτό το ενδεχόμενο.
Στο ΚΑΤ σήμερα μετράμε πάνω από 300 κενά σε νοσηλευτές και περίπου 140 κενά σε ειδικευμένους γιατρούς. Ελλείψεις καταγράφονται και στα εργαστηριακά τμήματα. Στις ΜΕΘ (21 κλίνες) καταγράφεται τεράστια υποστελέχωση, το ίδιο και στη ΜΑΦ (δυνατότητα ανάπτυξης 8 κλινών) που πρόσφατα άνοιξε, με μετακινημένο από άλλα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας προσωπικό. Η πλειονότητα των εργαζομένων είναι κουρασμένο προσωπικό, άνω των 45 ετών, με προβλήματα υγείας, ενώ δεν υπάρχει και γιατρός Εργασίας.
Πρακτικά λοιπόν, παρόλο που η κυβέρνηση διατυμπανίζει την έγκαιρη εφαρμογή μέτρων, στην πραγματικότητα είναι καθυστερημένη και ευκαιριακή, καθώς συνολικά στην Υγεία απουσιάζουν εφεδρείες που να αντέχουν να καλύψουν μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η αυτοθυσία, το φιλότιμο και το υψηλό αίσθημα ευθύνης των υγειονομικών, αλλά και η ατομική ευθύνη, δεν μπορεί να ανάγονται σε πανάκεια. Κανείς δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι σε «επιχειρησιακή ετοιμότητα», ικανό να αντιμετωπίσει έκτακτες ανάγκες, όταν το ίδιο είναι εδώ και χρόνια σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Με μάσκες ριζόχαρτου και μετακινήσεις εργαζομένων
Να είμαστε ξεκάθαροι: Σοβαρό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας COVID-19, με δεδομένες τις τεράστιες ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή, με εξουθενωμένους γιατρούς και νοσηλευτές, με απλήρωτες ώρες μηνών, με ΤΕΠ, ΜΕΘ και νοσηλευτικά τμήματα τραγικά υποστελεχωμένα, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ.
Δεν μπορεί να υπάρξει:
- Όταν σήμερα στη διάθεση των υγειονομικών για να προστατευτούν είναι μάσκες ριζόχαρτου (λίγο πιο αποτελεσματικές από τις αποκριάτικες). Οταν η απλή χειρουργική μάσκα, όπου αυτή υπάρχει, θα πρέπει να παραμένει φορεμένη από 8 έως και 24 ώρες.
- Όταν η κυβέρνηση προχωρά στη στελέχωση των νοσοκομείων αναφοράς με μετακινημένους εργαζόμενους με σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά και γονείς μονογονεϊκών οικογενειών.
- Όταν την ίδια στιγμή που για τους υγειονομικούς μπαίνει κόφτης στη διενέργεια των τεστ, βάζοντας ως κριτήριο την εκδήλωση οξείας λοίμωξης και υψηλού πυρετού (>38 βαθμούς) ή υψηλού κινδύνου επαφή με αποδεδειγμένο κρούσμα, δίνουν τη δυνατότητα στις ιδιωτικές μονάδες Υγείας να θησαυρίζουν, επενδύοντας στο φόβο και την αγωνία, με μοναδικό κριτήριο εργαστηριακού έλεγχου το αν κάποιος έχει ή όχι 150 - 300 ευρώ. Την ίδια ώρα, στη συντριπτική τους πλειονότητα τα δείγματα από τα ιδιωτικά εξετάζονται στο Paster ή στην Ιατρική Σχολή, εκεί δηλαδή που αποστέλλονται και από τα δημόσια νοσοκομεία!
- Όταν με «επιστημονικά» κριτήρια μειώνουν το χρονικό διάστημα από τις 14 στις 7 μέρες για τους υγειονομικούς που θα πρέπει να μένουν εκτός δουλειάς.
Άμεσες διεκδικήσεις
Το Σωματείο στέκεται με υπευθυνότητα απέναντι στο πρόβλημα, με κριτήριο να γίνει στάση ζωής και αντιμετώπισης των δύσκολων συνθηκών η αλληλεγγύη, το «ένας για όλους και όλοι για έναν».
Δίνουμε με αυταπάρνηση τον αγώνα κάνοντας το καθήκον μας. ΔΕΝ πρόκειται όμως να συγκαλύψουμε προβλήματα. Μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, καθημερινό έλεγχο και παρεμβάσεις, επισημαίνουμε διαρκώς ελλείψεις και αυθαιρεσίες. Κάνουμε αυτό που επιβάλλουν η δεοντολογία της επιστήμης και η συνείδησή μας, για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού, αλλά δεν βάζουμε σε καραντίνα τις διεκδικήσεις μας. Αύριο θα είναι πολύ αργά, πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα για όλους εμάς που δεν θέλουμε ούτε να ξεχάσουμε ούτε να συγχωρήσουμε.
Απαιτούμε:
- Να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ξεκινώντας από την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Η διάθεση για προσφορά που εκφράζουν χιλιάδες νέοι και μεγαλύτεροι επιστήμονες της Υγείας, η επιθυμία τους να βοηθήσουν να σώσουν όσο περισσότερες ζωές μπορούν από την «επιδημία» μιας πολιτικής που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό του κέρδους, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες ελλείψεις σε μόνιμο υγειονομικό προσωπικό. Είναι απαράδεκτο η κυβέρνηση να προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από αυτήν την προσφορά.
- Επαρκή και κατάλληλα μέσα προστασίας για όλους τους εργαζόμενους, να επιταχθούν όλα τα αναγκαία υλικά και εξοπλισμός και να εξασφαλιστεί, με κεντρική κρατική ευθύνη, ο συνεχής εφοδιασμός των δημόσιων μονάδων Υγείας.
- Να προσληφθεί μόνιμος γιατρός Εργασίας και να γίνεται συστηματική επίβλεψη της υγείας των επαγγελματικά εκτεθειμένων στον COVID-19 υγειονομικών, με πρόσθετα μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας των υγειονομικών που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου.
- Να αναπτυχθούν περισσότερα δημόσια εργαστήρια για τη διενέργεια της εξέτασης και να επιταχθούν οι μεγάλες διαγνωστικές μονάδες του ιδιωτικού τομέα.
- Επίσημη και σαφή ενημέρωση για το τι συμβαίνει στο νοσοκομείο, για να μην υπάρχει χώρος για φόβο, πανικό ή παραπληροφόρηση. Δεν ανεχόμαστε να μη γνωρίζει κάθε εργαζόμενος τι σχέδιο υπάρχει, πώς εμπλέκεται το τμήμα του, η δουλειά του σε αυτό, τι μέλλει γενέσθαι.
- Να ενταχθούν στα Βαρέα - Ανθυγιεινά Επαγγέλματα όλοι όσοι εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες. Να επεκταθεί το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.
Τώρα είναι η ώρα να αναδειχθεί η κρατική ευθύνη για την προστασία του συνόλου του λαού! ΤΩΡΑ πρέπει να δυναμώσει παντού η φωνή που λέει ότι η Υγεία δεν πρέπει να είναι εμπόρευμα!
* Η Βούλα Πάκου είναι πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο ΚΑΤ