Παρακολουθήστε τη συζήτηση με τους γιατρούς Γιώργο Σιδέρη και Κώστα Κύρλα

Παρακολουθήστε το πρώτο «παράθυρο» που άνοιξε το portal 902.gr για να ενισχύσει τη φωνή των υγειονομικών στη μάχη κατά του νέου κορονοϊού. 
- Γιατί είναι ζωτικής σημασίας η ενίσχυση του συστήματος υγείας με προσωπικό, εξοπλισμό και με την επίταξη ιδιωτικών μονάδων;
- Θα μπορούσε να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της πανδημίας η 24ωρη λειτουργία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας;
- Ποια είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία της επαρχίας;
- Πως η λογική “κόστος-όφελος” αφήνει υγειονομικά ακάλυπτο τον πληθυσμό;
Παρακολουθήστε τη συζήτηση με τον Γιώργο Σιδέρη, γιατρό στο νοσοκομείο Αττικόν και τον Κωνσταντίνο Κύρλα, γιατρό στο νοσοκομείο Πρέβεζας.
Μένουμε Δυνατοί!

Δημήτρης Κουτσουμπας: Εντελώς ανεπαρκή τα κυβερνητικά μέτρα και πολλά είναι σε επικίνδυνη κατεύθυνση

Εντελώς ανεπαρκή χαρακτήρισε τα κυβερνητικά μέτρα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, προσθέτοντας ότι πολλά είναι σε επικίνδυνη κατεύθυνση και έρχονται για να μείνουν σε βάρος των εργαζομένων.
Μιλώντας το πρωί της Δευτέρας στην ΕΡΤ1 τόνισε ότι πρέπει να ακυρωθούν όλες οι απολύσεις, να καταβληθεί το δώρο του Πάσχα, να καταργηθεί η ΠΝΠ για τη μείωση έως και 50% του μισθού, να καταργηθεί οποιοδήποτε μέτρο κατά της συνδικαλιστικής δράσης. Επίσης τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει απαλλαγή για χρέη σε ρεύμα, νερό, τηλεπικοινωνίες και να καταργηθούν οι πλειστηριασμοί. Σημείωσε ότι πρέπει να υπάρξουν ουσιαστικά μέτρα για τους αυτοπασχολούμενους, να ενταχθούν και οι επιστήμονες στο πενιχρό επίδομα των 800 ευρώ.
Για την Υγεία τόνισε ότι πρέπει τώρα να ενισχυθεί με την επίταξη των ιδιωτικών μονάδων και την ένταξη και των ιδιωτών γιατρών σε ένα ενιαίο σύστημα. Για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις υπογράμμισε ότι πρέπει άμεσα να μειωθεί η ύλη και να οριστεί ημερομηνία για τη διεξαγωγή τους, ενώ για την τηλεκπαίδευση ανέφερε ότι πρέπει να εξασφαλιστούν συνδέσεις γρήγορου ίντερνετ και υπολογιστών σε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Ολόκληρη η συνέντευξη:
- Καλημέρα σας.
- Καλημέρα.
- Τώρα σπίτι κι εσείς υποθέτω.
- Στα γραφεία αυτή τη στιγμή.
- Όχι, σπίτι. Στο σπίτι του λαού.
- Γιατί χρειάζεται. Δεν είμαστε όλοι σπίτι. Κι αυτοί που μένουν σπίτι πρέπει να σκέφτονται σωστά, να σκέφτονται και να προετοιμάζουν και το αύριο. Αλλά κυρίως οι υπόλοιποι, γιατί δεν είμαστε όλοι σπίτι. Οι υγειονομικοί για παράδειγμα, οι γιατροί, οι νοσηλευτές είναι στα πόστα τους, είναι στα νοσοκομεία, οι άλλοι εργαζόμενοι είναι σε διάφορες υπηρεσίες των νοσοκομείων. Οι εργαζόμενοι, οι μισθωτοί επίσης, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα δουλεύουν, είναι σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, συνωστίζονται κι εκεί. Περνάνε αυτή τη δυσκολία και ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν και μια σειρά άλλα προβλήματα, όπως ξέρουμε όλοι. Διότι, η μεγάλη εργοδοσία, δυστυχώς, βρίσκει ευκαιρία και με αφορμή τον κορονοϊό, αυτή την πανδημία, να πάρει μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους.
- Κ. Κουτσούμπα, η κυβέρνηση θα ανακοινώσει ένα ευρύτερο πακέτο μέτρων, σε λίγη ώρα, που θα αφορά επιχειρήσεις, από ό,τι καταλαβαίνω και μισθωτούς. Εσείς προφανώς και ως ΚΚΕ δεν είστε ευχαριστημένοι με αυτά που έχουν ανακοινωθεί μέχρι αυτή την ώρα.
- Είναι κρίσιμα τα ζητήματα. Όχι μόνο είναι εντελώς ανεπαρκή τα μέτρα, αλλά πολλά από αυτά έρχονται για να μείνουν, είναι σε επικίνδυνη κατεύθυνση. Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να επιλυθεί άμεσα το ζήτημα της ακύρωσης όλων των μέχρι σήμερα απολύσεων, το τελευταίο χρονικό διάστημα, με αφορμή την πανδημία. Πρέπει να δοθούν τα απαραίτητα, όπως είναι το δώρο του Πάσχα, που έρχεται σε λίγες ημέρες. Πρέπει να καταργηθεί η ΠΝΠ, ο νόμος που μιλάει πλέον για δυνατότητα των εργοδοτών να μειώνουν κατά 50% τους μισθούς, γιατί δίνει αυτή τη δυνατότητα στους εργοδότες. Να σταματήσει η απαράδεκτη επιβολή της ευελιξίας της εργασίας που καταρρακώνει εργασιακές σχέσεις, ωράρια, μισθούς, άλλα δικαιώματα των εργαζομένων. Και βεβαίως χρειάζεται, να το πούμε από τώρα, να νομοθετηθεί μάλιστα, αυτό προτείνουμε, αυτόματη κατάργηση οποιωνδήποτε μέτρων, όπως είναι αυτές οι απαράδεκτες απαγορεύσεις, στη συνδικαλιστική κυρίως δράση, για την υπεράσπιση δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως και όποιων βλαπτικών μεταβολών έχουν γίνει για τους εργαζόμενους μέχρι σήμερα. Χρειάζεται να υπάρξει διαρκής απαλλαγή, όλο αυτό το χρονικό διάστημα, για χρέη σε ρεύμα, σε νερό, σε τηλεφωνικές επικοινωνίες, σε φυσικό αέριο, να μην υπάρξει καμία διακοπή για όσους χρωστάνε, αναστολή πληρωμών, κατάργηση όλων των πλειστηριασμών, λόγω οφειλών σε τράπεζες κλπ. Αυτά είναι κάποια μέτρα, στοιχειώδους, τουλάχιστον, ανακούφισης όχι ότι κι αυτά λύνουν όλο το πρόβλημα, γιατί είναι τεράστια τα προβλήματα. Και πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας, το ξέρουμε άλλωστε, αλλά πρέπει να το αναδείξουμε ότι ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι πληρώνουν εδώ και δέκα χρόνια τα μνημονιακά μέτρα, για να βγούμε από την καπιταλιστική κρίση και χωρίς να έχει καταργηθεί κανένα από αυτά τα μνημονιακά μέτρα, όπως υπόσχονταν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, τώρα έρχονται και επιβάλλονται και νέα, με ευθύνη κυρίως των μεγάλων εργοδοτών, οι οποίοι βλέπουμε πάλι να κερδοσκοπούν και να κερδοφορούν σε βάρος της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
- Κ. Κουτσούμπα να σας ρωτήσω κάτι. Εσείς πιστεύετε ότι η ελληνική οικονομία, η οποία τώρα παλεύει να βγει τους τελευταίους μήνες από την κρίση, πόσο μπορεί να αντέξει; Σε τι βάθος μπορεί να αντέξει αυτή την κρίση; Και αν μπορεί η ελληνική οικονομία και η κυβέρνηση να στηρίξει έμπρακτα το επόμενο διάστημα επιχειρήσεις και εργαζόμενους.
- Δυστυχώς, έχουμε πει έγκαιρα ότι βαδίζουμε και σε όλη την Ευρωζώνη και την ΕΕ, αλλά και σε άλλες ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες σε νέα κρίση που ενδέχεται να είναι βαθιά ή και πιο βαθιά από την προηγούμενη. Ο κορονοϊός απλώς θα επιταχύνει αυτή τη διαδικασία, λειτουργεί αν θέλετε ως καταλύτης μιας ήδη υπάρχουσας κατάστασης ύφεσης και κρίσης κι αυτό το βλέπουμε να έρχεται. Το θέμα είναι ότι τα μόνιμα υποζύγια είναι οι εργαζόμενοι. Άρα, από αυτή τη σκοπιά θα πρέπει συνολικά να προετοιμάζονται οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη, άλλα κοινωνικά στρώματα. Να συνειδητοποιήσουν ότι χρειάζεται να βάλουμε βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο, μόλις βγούμε από αυτήν την κρίση, ας την πούμε έτσι, της πανδημίας του κορονοϊού για ένα, δυο, τρεις μήνες, όσο διαρκέσει, για όσο διάστημα διαρκέσει.
Κι από αυτή τη σκοπιά θα πρέπει να είμαστε κάθετοι όχι μόνο απέναντι στην ασυδοσία της εργοδοσίας, αλλά και σε όλα τα μέτρα που έχουν έρθει κι αυτά που έρχονται, με αφορμή την πανδημία. Είπα και πριν κάποια ζητήματα άμεσης προτεραιότητας που πρέπει να αναδείξουμε, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, όλοι μας να τα παλέψουμε. Εμείς αυτό προσπαθούμε και στη Βουλή. Και, βεβαίως, πρέπει να δούμε και τα ζητήματα των αυτοαπασχολουμένων, αυτών που λέμε μεσαίων στρωμάτων, των μικρών επιχειρηματιών, οι οποίοι δεν αντέχουν άλλο αυτή την κατάσταση. Το ΚΚΕ έχει προβάλει ζητήματα. Δεν φτάνουν τα 800 ευρώ για 45 ημέρες, ούτε αυτή η ολιγόμηνη 3-4 μήνες αναστολή των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων που έχουν, γιατί αμέσως μετά μπαίνουν σε έναν νέο Γολγοθά και παλιών και νέων ρυθμίσεων και χρεών που πρέπει να αντιπαλέψουν. Λέμε ότι εδώ και τώρα χρειάζεται γενναία στήριξη των αυτοαπασχολουμένων, ιδιαίτερα εμείς επισημαίνουμε αυτούς που έχουν ετήσιο εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ. Γι’ αυτό χρειάζεται κατάργηση εντελώς του Τέλους Επιτηδεύματος, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, απαλλαγή από εισφορές ασφάλισης για το επόμενο τουλάχιστον τετράμηνο, αναστολή των Δημοτικών Τελών, αναστολή πλειστηριασμών, κατασχέσεων και κάθε μέσο αναγκαστικής είσπραξης προς το Δημόσιο, προς τις τράπεζες, προς τις ΔΕΚΟ, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αυτά είναι ορισμένα βασικά στοιχεία που χρειάζεται όσον αφορά τους εργαζόμενους είτε είναι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ως μισθωτοί, είτε είναι στην αυτοαπασχόληση και αυτό αφορά επαγγελματίες βιοτέχνες, εμπόρους και επιστήμονες, οι οποίοι δεν πρέπει να εξαιρεθούν έστω κι από αυτό το πενιχρό επίδομα.
- Κύριε Γραμματέα, ήθελα να ρωτήσω το εξής: Εσείς έχετε παραφράσει αυτό το σύνθημα «Μένουμε σπίτι», λέτε «Μένουμε Δυνατοί, αλλά δεν μένουμε σιωπηλοί». Θεωρείτε ότι κάποια από τα μέτρα που έχουν παρθεί για τους εργαζόμενους κρύβουν κάτι άλλο; Θεωρείτε ότι αφότου περάσει αυτή η κρίση θα έχουν έναν μόνιμο χαρακτήρα;
- Δυστυχώς, φοβόμαστε πως ναι. Κάθε μέτρο και με αφορμή μια πανδημία ή με αφορμή ένα άλλο έκτακτο γεγονός πυροδοτεί νομοθετήματα και ΠΝΠ που δήθεν έρχονται για να αντιμετωπίσουν αυτό το συγκεκριμένο γεγονός τη συγκεκριμένη στιγμή, όμως τελικά βλέπουμε να μένουν. Ούτε ένας νόμος από αυτούς που τέθηκε κάτω από ειδικές καταστάσεις και σήμαινε περισσότερη καταστολή, περισσότερο αυταρχισμό, περισσότερα εμπόδια στις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες δεν πάρθηκε πίσω μετά από ένα έκτακτο γεγονός, μετά από μία κρίση. Επειδή υπάρχει μεγάλη πείρα και στο εργατικό κίνημα και σε όλους εμάς και στον ελληνικό λαό πλέον, θα πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή και να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα.
Και φυσικά να λύσουμε τώρα τα ζητήματα, γιατί έχει προτεραιότητα το ζήτημα της Δημόσιας Υγείας κι αυτό αφορά και τους υγειονομικούς. Δεν μπορεί να κλείνουμε τα αυτιά στις φωνές των υγειονομικών, των γιατρών, των νοσηλευτών, που κάθε μέρα φωνάζουν ότι λείπουν μέτρα προστασίας. Δεν μας επαναπαύουν οι διάφορες διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών εκπροσώπων που βγαίνουν κάθε μέρα. Δεν μπορεί να λένε ψέματα οι γιατροί! Λένε την αλήθεια! Άρα χρειάζεται άμεση ενίσχυση όλης αυτής της προστασίας, γιατί θα την πληρώσουν ακριβά οι άνθρωποι που με αυτοθυσία σώζουν τις ζωές των συμπολιτών μας. Και βεβαίως χρειάζεται αυτό που έχουμε πει: Επίταξη της Ιδιωτικής Υγείας. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει 60.000 ιδιωτικοί γιατροί εάν ενταχθούν σε αυτό το ενιαίο κεντρικό σύστημα, σ’ αυτό τον σχεδιασμό; Λύνονται πάρα πολλά προβλήματα.
Οι κλίνες στις ΜΕΘ δεν επαρκούν -όσο κι αν έχουμε διαβεβαιώσεις ότι καλά πάμε- όταν χρειάζονται 3.500 κλίνες σε κανονικές συνθήκες, μόνο με μια απλή εποχιακή γρίπη, καταλαβαίνετε ότι αυτές οι κλίνες, τις οποίες αναφέρει η κυβέρνηση και δίνονται ως στοιχείο, δεν επαρκούν καθόλου. Οι 3.100 κλίνες, για παράδειγμα, που ανακοίνωσε ο υπουργός, προκύπτουν κυρίως από το υποχρεωτικό άδειασμα άλλων κλινών, τη μετακίνηση προσωπικού κλπ. Εδώ έχουμε -θα έρχονται και στα δικά σας αυτιά, στα δημοσιογραφικά γραφεία- αναβολή εξετάσεων και θεραπειών σε ανθρώπους με πολύ σοβαρά, χρόνια νοσήματα, καρκινοπαθείς κλπ. Ανέστειλαν τη λειτουργία των Περιφερειακών και Αγροτικών Ιατρείων, για να μετακινήσουν προσωπικό από αγροτικούς γιατρούς σε νοσοκομεία, αφήνοντας έτσι εκτεθειμένους τους κατοίκους της υπαίθρου. Αυτό δεν είναι λύση.
Η εκμίσθωση, επίσης, κλινών από ιδιώτες και μάλιστα να πληρώνει το κράτος από 800 ευρώ την κλίνη στον ιδιώτη καπιταλιστή επιχειρηματία της Υγείας 1.600 ευρώ, δηλαδή το διπλάσιο ποσό, μέσα σε συνθήκες πανδημίας και μεγάλων οικονομικών προβλημάτων της χώρας, είναι απαράδεκτο γεγονός. Αυτό δεν έχει να κάνει με επίταξη, ούτε με πρόθεση επίταξης.
- Μάλιστα, κ. Κουτσούμπα, να σας ευχαριστήσουμε πολύ.
- Θα ήθελα, επειδή άκουσα πριν την κα Κεραμέως, την υπουργό Παιδείας, να κάνω ένα σχόλιο μόνο. Γιατί -εκτός από τα εργασιακά των μισθωτών, των αυτοαπασχολουμένων και τα ζητήματα υγείας του πληθυσμού, όπως και του υγειονομικού προσωπικού για την κατάσταση στα νοσοκομεία- κρίσιμο ζήτημα είναι το πρόβλημα της Παιδείας γιατί αφορά εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, όλων των τομέων της Εκπαίδευσης, αφορά τους γονείς τους κλπ.
Πρέπει εδώ και τώρα να ανακοινωθεί η μείωση της ύλης για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Δεν πρέπει να χαθεί ούτε άλλη μια ώρα για αυτό, ώστε τα παιδιά να μπορέσουν να μαζέψουν το μυαλό τους, να δουν τι έχουν να διαβάσουν αυτές τις μέρες της καραντίνας, έτσι ώστε να είναι προετοιμασμένα. Να αποκλειστεί ο Σεπτέμβριος και βεβαίως να ανακοινωθεί, πάλι έγκαιρα, εγώ θα έλεγα μέσα στις επόμενες μέρες, η ημερομηνία των εξετάσεων. Μπορεί να τεθεί η ημερομηνία, δεν είναι το πρόβλημα για μια εβδομάδα ή δυο εβδομάδες μετά, αν πούμε για παράδειγμα τέλος Ιούνη. Να καθοριστεί από τώρα και να πούμε περίπου πότε. Δεν θα αγχώνονται τα παιδιά αν θα είναι 2, 3, 4, 5 μέρες πάνω - κάτω. Μπορεί να λυθεί αυτό το ζήτημα, όπως μπορούν να ληφθούν και μέτρα εκεί που θα δίνουν τα παιδιά εξετάσεις ώστε να μη συνωστίζονται, να μην είναι το ένα δίπλα στο άλλο, και μια σειρά τέτοια ζητήματα.
Πρέπει να λυθούν επίσης ζητήματα με το θέμα της τηλεκπαίδευσης, που είναι πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, όμως υπάρχουν τεράστια κενά. Χρειάζεται δωρεάν σύνδεση γρήγορου ίντερνετ, χρειάζεται εξασφάλιση ηλεκτρονικών υπολογιστών ή tablet σε οικογένειες, σε μαθητές, που δεν έχουν και σε εκπαιδευτικούς, επίσης, που έχουν έλλειψη. Πρέπει να δημιουργηθεί, θεωρούμε εμείς, κεντρική ομάδα τεχνικής υποστήριξης στο υπουργείο Παιδείας για να στηρίζει αυτό το έργο των εκπαιδευτικών, δεν μπορεί να επαφίεται μόνο στην καλή θέληση του κάθε εκπαιδευτικού, ο οποίος και ο ίδιος πρέπει να καταλάβουμε ότι βιώνει πολλά προβλήματα με τον εγκλεισμό, με την καραντίνα, οικογενειακά, μπορεί να έχει άρρωστους ανθρώπους, μπορεί να έχει παιδιά, μπορεί να έχει μια σειρά άλλα ζητήματα. Όλα αυτά τα θέματα τα έχουμε θέσει στην υπουργό μέσω του εκπροσώπου του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ. Νομίζουμε άμεσα πρέπει να προωθηθούν.
- Αν δεν δώσουν πάντως, κ. Γραμματέα, οι ειδικοί, οι λοιμωξιολόγοι του ΕΟΔΥ, το «πράσινο φως» για να οριστεί ημερομηνία Πανελλαδικών, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι φύσει αδύνατον, να βγει απλά ένας υπουργός και να πει τότε θα γίνουν οι Πανελλαδικές.
- Ακούστε με, κ. Πιτταρά, δεν είναι θέμα μόνο μιας προσωποπαγούς απόφασης ενός υπουργού. Ούτε η κριτική αφορά αποκλειστικά την κα Κεραμέως. Εγώ τοποθετούμαι με βάση τη θέση του ΚΚΕ, τι θεωρούμε εμείς ότι πρέπει να γίνει και βεβαίως οι αρμόδιοι, οι υπεύθυνοι για τη διαχείριση του δημόσιου συστήματος Υγείας και οι λοιμωξιολόγοι και οι υπόλοιποι επιστήμονες, καθηγητές, που κάνουν αξιόλογο και πάρα πολύ δύσκολο έργο μπορούν να πάρουν υπόψη τους και να συνυπολογίσουν όλες τις παραμέτρους, τι βοηθάει τα παιδιά μας, τι βοηθάει το μέλλον μας και να αποφασίσουν πολύ σύντομα.

Σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» διαχρονικά το δημόσιο σύστημα Υγείας

Της Βούλας Πάκου*

Η πραγματικότητα της πανδημίας, η αναγκαιότητα αντιμετώπισής της, η αποκάλυψη των καταστροφικών επιλογών που ενιαία και διαχρονικά εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις για τη δημόσια Υγεία, αποτελούν την καλύτερη τεκμηρίωση για αυτό που πραγματικά χρειάζεται ο λαός, η εργατική τάξη: Ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, απόλυτα στελεχωμένο, με σύγχρονο εξοπλισμό, με αξιοποίηση της μέχρι τώρα τεχνογνωσίας και όλων των δεδομένων της επιστήμης, για να μπορεί κάποιος με ασφάλεια να εκτιμήσει ότι θα αποδώσουν μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης αυτής ή όποιας επερχόμενης έκτακτης κατάστασης.

Το ΚΑΤ δεν καθορίστηκε αρχικά ως νοσοκομείο αναφοράς. Μέχρι σήμερα αυτό που έχει καθοριστεί είναι η νοσηλεία ασθενών που κρίνονται ως ύποπτα κρούσματα, έως ότου βγουν αποτελέσματα των τεστ. Εάν τα αποτελέσματα είναι θετικά, τότε οι ασθενείς διακομίζονται σε νοσοκομείο αναφοράς. Έχοντας όμως υπόψη τη διεθνή εμπειρία, αντιλαμβανόμαστε ότι άμεσα θα χρειαστεί αναπροσαρμογή. Οπότε θα πρέπει η όποια προετοιμασία να γίνει με βάση το τι προβλέπεται να συμβεί. Και κάθε άλλο παρά έτοιμο είναι το νοσοκομείο για αυτό το ενδεχόμενο.

Στο ΚΑΤ σήμερα μετράμε πάνω από 300 κενά σε νοσηλευτές και περίπου 140 κενά σε ειδικευμένους γιατρούς. Ελλείψεις καταγράφονται και στα εργαστηριακά τμήματα. Στις ΜΕΘ (21 κλίνες) καταγράφεται τεράστια υποστελέχωση, το ίδιο και στη ΜΑΦ (δυνατότητα ανάπτυξης 8 κλινών) που πρόσφατα άνοιξε, με μετακινημένο από άλλα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας προσωπικό. Η πλειονότητα των εργαζομένων είναι κουρασμένο προσωπικό, άνω των 45 ετών, με προβλήματα υγείας, ενώ δεν υπάρχει και γιατρός Εργασίας.

Πρακτικά λοιπόν, παρόλο που η κυβέρνηση διατυμπανίζει την έγκαιρη εφαρμογή μέτρων, στην πραγματικότητα είναι καθυστερημένη και ευκαιριακή, καθώς συνολικά στην Υγεία απουσιάζουν εφεδρείες που να αντέχουν να καλύψουν μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η αυτοθυσία, το φιλότιμο και το υψηλό αίσθημα ευθύνης των υγειονομικών, αλλά και η ατομική ευθύνη, δεν μπορεί να ανάγονται σε πανάκεια. Κανείς δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι σε «επιχειρησιακή ετοιμότητα», ικανό να αντιμετωπίσει έκτακτες ανάγκες, όταν το ίδιο είναι εδώ και χρόνια σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Με μάσκες ριζόχαρτου και μετακινήσεις εργαζομένων

Να είμαστε ξεκάθαροι: Σοβαρό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας COVID-19, με δεδομένες τις τεράστιες ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή, με εξουθενωμένους γιατρούς και νοσηλευτές, με απλήρωτες ώρες μηνών, με ΤΕΠ, ΜΕΘ και νοσηλευτικά τμήματα τραγικά υποστελεχωμένα, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ.

Δεν μπορεί να υπάρξει:

• Όταν σήμερα στη διάθεση των υγειονομικών για να προστατευτούν είναι μάσκες ριζόχαρτου (λίγο πιο αποτελεσματικές από τις αποκριάτικες). Οταν η απλή χειρουργική μάσκα, όπου αυτή υπάρχει, θα πρέπει να παραμένει φορεμένη από 8 έως και 24 ώρες.
• Όταν η κυβέρνηση προχωρά στη στελέχωση των νοσοκομείων αναφοράς με μετακινημένους εργαζόμενους με σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά και γονείς μονογονεϊκών οικογενειών.
• Όταν την ίδια στιγμή που για τους υγειονομικούς μπαίνει κόφτης στη διενέργεια των τεστ, βάζοντας ως κριτήριο την εκδήλωση οξείας λοίμωξης και υψηλού πυρετού (>38 βαθμούς) ή υψηλού κινδύνου επαφή με αποδεδειγμένο κρούσμα, δίνουν τη δυνατότητα στις ιδιωτικές μονάδες Υγείας να θησαυρίζουν, επενδύοντας στο φόβο και την αγωνία, με μοναδικό κριτήριο εργαστηριακού έλεγχου το αν κάποιος έχει ή όχι 150 - 300 ευρώ. Την ίδια ώρα, στη συντριπτική τους πλειονότητα τα δείγματα από τα ιδιωτικά εξετάζονται στο Paster ή στην Ιατρική Σχολή, εκεί δηλαδή που αποστέλλονται και από τα δημόσια νοσοκομεία!
• Όταν με «επιστημονικά» κριτήρια μειώνουν το χρονικό διάστημα από τις 14 στις 7 μέρες για τους υγειονομικούς που θα πρέπει να μένουν εκτός δουλειάς.

Άμεσες διεκδικήσεις

Το Σωματείο στέκεται με υπευθυνότητα απέναντι στο πρόβλημα, με κριτήριο να γίνει στάση ζωής και αντιμετώπισης των δύσκολων συνθηκών η αλληλεγγύη, το «ένας για όλους και όλοι για έναν».

Δίνουμε με αυταπάρνηση τον αγώνα κάνοντας το καθήκον μας. ΔΕΝ πρόκειται όμως να συγκαλύψουμε προβλήματα. Μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, καθημερινό έλεγχο και παρεμβάσεις, επισημαίνουμε διαρκώς ελλείψεις και αυθαιρεσίες. Κάνουμε αυτό που επιβάλλουν η δεοντολογία της επιστήμης και η συνείδησή μας, για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού, αλλά δεν βάζουμε σε καραντίνα τις διεκδικήσεις μας. Αύριο θα είναι πολύ αργά, πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα για όλους εμάς που δεν θέλουμε ούτε να ξεχάσουμε ούτε να συγχωρήσουμε.

Απαιτούμε:

• Να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ξεκινώντας από την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Η διάθεση για προσφορά που εκφράζουν χιλιάδες νέοι και μεγαλύτεροι επιστήμονες της Υγείας, η επιθυμία τους να βοηθήσουν να σώσουν όσο περισσότερες ζωές μπορούν από την «επιδημία» μιας πολιτικής που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό του κέρδους, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες ελλείψεις σε μόνιμο υγειονομικό προσωπικό. Είναι απαράδεκτο η κυβέρνηση να προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από αυτήν την προσφορά.
• Επαρκή και κατάλληλα μέσα προστασίας για όλους τους εργαζόμενους, να επιταχθούν όλα τα αναγκαία υλικά και εξοπλισμός και να εξασφαλιστεί, με κεντρική κρατική ευθύνη, ο συνεχής εφοδιασμός των δημόσιων μονάδων Υγείας.
• Να προσληφθεί μόνιμος γιατρός Εργασίας και να γίνεται συστηματική επίβλεψη της υγείας των επαγγελματικά εκτεθειμένων στον COVID-19 υγειονομικών, με πρόσθετα μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας των υγειονομικών που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου.
• Να αναπτυχθούν περισσότερα δημόσια εργαστήρια για τη διενέργεια της εξέτασης και να επιταχθούν οι μεγάλες διαγνωστικές μονάδες του ιδιωτικού τομέα.
• Επίσημη και σαφή ενημέρωση για το τι συμβαίνει στο νοσοκομείο, για να μην υπάρχει χώρος για φόβο, πανικό ή παραπληροφόρηση. Δεν ανεχόμαστε να μη γνωρίζει κάθε εργαζόμενος τι σχέδιο υπάρχει, πώς εμπλέκεται το τμήμα του, η δουλειά του σε αυτό, τι μέλλει γενέσθαι.
• Να ενταχθούν στα Βαρέα - Ανθυγιεινά Επαγγέλματα όλοι όσοι εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες. Να επεκταθεί το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.

Τώρα είναι η ώρα να αναδειχθεί η κρατική ευθύνη για την προστασία του συνόλου του λαού! ΤΩΡΑ πρέπει να δυναμώσει παντού η φωνή που λέει ότι η Υγεία δεν πρέπει να είναι εμπόρευμα!

* Η Βούλα Πάκου είναι πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο ΚΑΤ

Τι σημαίνει «ατομική ευθύνη» σε ένα δημόσιο σύστημα Υγείας;

Της Μαίρης Αγρογιάννη

«Η συλλογική μας μοίρα εξαρτάται από την ατομική μας ευθύνη», «Η ατομική ευθύνη θα κρίνει την έκβαση αυτής της μάχης». «Αυτό που προέχει είναι η ατομική ευθύνη. Αυτό που προέχει είναι να αναδείξουμε το μοναδικό ελληνικό φιλότιμο που έχουμε ως λαός». Αυτά είναι μερικά από όσα ακούμε καθημερινά από την κυβέρνηση και διαβάζουμε στις εφημερίδες.

Τι σημαίνει όμως ατομική ευθύνη σε ένα ζήτημα δημόσιας Υγείας; Σημαίνει κατ' αρχάς, ότι ο ασθενής είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την πρόληψη, τη διαχείριση της ασθένειας άρα και την έκβασή της. Ο ΕΟΔΥ δίνει οδηγίες για τη φροντίδα ύποπτων ή επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στο σπίτι, ομολογώντας με αυτόν τον τρόπο ότι ένα κομμάτι όσων αρρωστήσουν θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μόνοι τους την κατάσταση, αυτοαξιολογώντας τα συμπτώματα και αυτοθεραπευόμενοι. Αυτό, σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες, πρέπει να γίνει «αφού προηγουμένως έχουν εξασφαλιστεί οι κατάλληλες συνθήκες νοσηλείας στο σπίτι καθώς και τακτική (καθημερινή) και κατά προτίμηση άμεση επικοινωνία επαγγελματία Υγείας με τους ασθενείς».

Πώς, όμως, μπορούν να εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθήκες νοσηλείας στο σπίτι, ειδικά για ένα νόσημα που οι λοιμωξιολόγοι παγκοσμίως ακόμη προσπαθούν να κατανοήσουν πώς συμπεριφέρεται και τι επιπλοκές μπορεί να κάνει; Πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η καθημερινή και άμεση επικοινωνία με γιατρό, όταν η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι διαλυμένη από την πολιτική που έχουν ακολουθήσει οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις και η σημερινή, από την πολιτική της ΕΕ; Όταν οι δομές του ΠΕΔΥ και τα ΤΟΜΥ είναι αποψιλωμένα από προσωπικό και υλικά; Όταν οι οικογενειακοί γιατροί είναι ελάχιστοι;

Η λογική της «ατομικής λύσης» στρέφεται ενάντια στο συλλογικό συμφέρον

Το τραγικό παράδειγμα της 40χρονης από την Καστοριά, που πέθανε στο σπίτι της, και η εξοργιστική απάντηση των αρμοδίων, «έχει πολύ μεγάλη σημασία για τους ανθρώπους που μένουν σπίτι να έχουν επικοινωνία με τον γιατρό τους, ιδιαίτερα αν έχουν κάποιο υποκείμενο πρόβλημα υγείας» είναι χαρακτηριστικά. Η ατομική ευθύνη μπορεί να φτάσει ακόμη και στην ενοχοποίηση του αρρώστου, γιατί «δεν πρόσεξε», γιατί «πήγε στο νοσοκομείο ενώ δεν έπρεπε και διέσπειρε τη νόσο», γιατί «δεν αξιολόγησε σωστά τη βαρύτητα της κατάστασής του και δεν επικοινώνησε με το γιατρό του».

Ενα από τα πιο συζητημένα μέτρα είναι αυτό του αυτοπεριορισμού, το περίφημο «Μένουμε σπίτι». Πέρα από τις διαφορετικές επιστημονικές απόψεις και τη διαφορετική στρατηγική που ακολουθεί το κάθε κράτος (καθολικός περιορισμός μετακινήσεων ή περιορισμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων μετά από πλατύ έλεγχο), το βέβαιο είναι ότι αυτό δεν μπορεί να αποτελεί ατομική υπόθεση. Πώς μπορεί να «περιοριστεί σε διαφορετικό χώρο», όπως προτείνουν οι ειδικοί, ο ασθενής που μένει στο ίδιο διαμέρισμα ή και στον ίδιο χώρο με την οικογένειά του; Πόσες οικογένειες στην Αθήνα μένουν σε ευρύχωρα, μεγάλα σπίτια, πιθανά και με αυλές ή μεγάλα μπαλκόνια όπως πολλών από τους τηλεοπτικούς αστέρες που μας λένε πόσο καλά περνάνε μένοντας σπίτι;

Και τι γίνεται με τους εργαζόμενους στα εργοστάσια, στα σούπερ μάρκετ, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, αυτοί έχουν την επιλογή να μείνουν στο σπίτι τους; Και όταν γυρνάνε σπίτι και έχουν παιδιά, ενδεχομένως τον παππού και τη γιαγιά πώς θα προφυλαχτούν; Το ίδιο ισχύει και για εμάς τους υγειονομικούς όταν γυρνάμε στο σπίτι μετά από τη βάρδιά μας στο νοσοκομείο... Το παράδειγμα της γειτονικής Ιταλίας, όπου παρά τους χιλιάδες νεκρούς, τα εργοστάσια στο Μπέργκαμο και την Μπρέσια συνέχισαν να λειτουργούν κανονικά, δίνει την απάντηση.

Ο ΕΟΔΥ - παρά τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που καλεί σε «τεστ, τεστ, περισσότερα τεστ» - περιορίζει όλο και περισσότερο στις οδηγίες του ποιοι δικαιούνται να κάνουν τεστ: Οσοι χρήζουν νοσηλείας, οι ηλικιωμένοι και όσοι διαμένουν σε μονάδες χρονίως πασχόντων. Την ίδια στιγμή, όμως, καλεί όποιον θέλει, να κάνει το τεστ στον ιδιωτικό τομέα. Οχι απλά παράλληλα, αλλά απέναντι από το δημόσιο σύστημα Υγείας, οι μεγάλοι όμιλοι της Υγείας βγάζουν κέρδη. Και αφού η προστασία της υγείας είναι ατομική υπόθεση, ο καθένας μπορεί να επιλέξει, με βάση την οικονομική του δυνατότητα, αν θα προστρέξει σε αυτούς.

Η προβολή της ατομικής ευθύνης, σε συνθήκες πανδημίας, καλλιεργεί τη λογική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Οταν είναι ατομική υπόθεση η εξασφάλιση των μέσων ατομικής προστασίας, αντικειμενικά ο διπλανός σου είναι ανταγωνιστής, ή και εχθρός σε συνθήκες έλλειψης. Οι εικόνες που βλέπουμε από τις αγορές σε χώρες του εξωτερικού, με ανθρώπους να ποδοπατούνται για να αγοράσουν τρόφιμα ή να συσσωρεύσουν μάσκες και αντισηπτικά σε παράλογες πολλές φορές ποσότητες αναδεικνύουν και κάτι άλλο: Οτι δηλαδή η λογική της ατομικής λύσης μπορεί να είναι όχι απλά αναποτελεσματική αλλά και καταστροφική και να στρέφεται ενάντια στο συλλογικό συμφέρον.

Ο κόσμος πειθαρχεί στα μέτρα, αλλά ΜΕΘ δεν ανοίγουν...

Το κράτος, προβάλλοντας την ατομική ευθύνη σαν βασικό παράγοντα έκβασης της επιδημίας, προσπαθεί να αποσιωπήσει την κρατική ευθύνη. Το κράτος που τόσα χρόνια ακολουθεί την πολιτική της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης, που έκλεισε νοσοκομεία, όπως το Λοιμωδών, που άφησε μια χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων με 567 κλίνες ΜΕΘ, που απολύει υγειονομικούς, τώρα κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα για το προμελετημένο έγκλημα που τόσα χρόνια προετοίμαζε. Μας λένε ότι η μάχη θα κριθεί από το αν θα πειθαρχήσουμε στα μέτρα. Ο κόσμος στη μεγάλη του πλειοψηφία πειθαρχεί στα μέτρα και με το παραπάνω. Η κυβέρνηση γιατί δεν ακούει τις εκκλήσεις των υγειονομικών; Αν η κατάσταση επιδεινωθεί τις επόμενες μέρες ή βδομάδες ποιος θα φταίει τελικά; Θα φταίνε οι δικές μας ατομικές επιλογές ή η βασική επιλογή και κατεύθυνση του συστήματος η Υγεία να είναι εμπόρευμα;

Η ατομική ευθύνη δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα αν δεν στηρίζεται σε ένα ολοκληρωμένο κρατικό σχέδιο και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κρατική ευθύνη. Οι υγειονομικοί που είμαστε στην πρώτη γραμμή απαιτούμε από το κράτος να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Να ανοίξουν τώρα οι κλειστές κλίνες ΜΕΘ, με πρόσληψη όλου του αναγκαίου προσωπικού. Να εξασφαλιστεί επάρκεια σε ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Να στελεχωθούν άμεσα τα νοσοκομεία, με προτεραιότητα στα ΤΕΠ και τις ΜΕΘ αλλά και οι δομές ΠΦΥ, ώστε να εξασφαλιστεί η 24ωρη λειτουργία τους. Να επιταχθούν τώρα οι ιδιωτικές κλινικές και τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, ώστε να ενταχθούν στο σχεδιασμό του κράτους για την αντιμετώπιση της επιδημίας. Να ενταχθούν οι χιλιάδες έμπειροι συνάδελφοί μας ιδιώτες γιατροί στη μάχη μέσα από τις δομές της δημόσιας Υγείας.

Αναδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Μαίρη Αγρογιάννη
Παθολόγος στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών ΓΝ Νίκαιας, μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ

Τα επιστημονικά δεδομένα στη μέγγενη της πολιτικής που συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες

του Θοδωρή Αλωνιστιώτη

Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει τους υγειονομικούς και τον υπόλοιπο κόσμο ότι έχει πάρει εγκαίρως όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού και ότι ετοιμάζει το σύστημα Υγείας για την αντιμετώπιση αυτών που θα νοσήσουν βαριά. Οπότε, κατά τα λεγόμενά τους, το μπαλάκι της ευθύνης πέφτει στο λαό, στο κατά πόσο θα πειθαρχήσει στα περιοριστικά μέτρα που πάρθηκαν, δηλαδή θα είναι αυτός που θα ευθύνεται εν τέλει για τη διασπορά της νόσου και κατ' επέκταση για τις αυξημένες υγειονομικές ανάγκες που θα προκύψουν. Οπως και στο γνωστό σποτ ενημέρωσης, συμπεριφέρεται σαν τον Πόντιο Πιλάτο που «νίπτει τας χείρας του»... έστω και σχολαστικά.

Ταυτόχρονα, έχουν έτοιμη και τη δικαιολογία μπροστά στο πιθανό σενάριο αδυναμίας του ΕΣΥ να ανταποκριθεί: «Δείτε τι γίνεται στις άλλες χώρες», «Ούτε εκεί τα κατάφεραν τα συστήματα Υγείας, αν και με περισσότερες υποδομές». Ακόμα και τις πιθανές απώλειες σε υγειονομικούς τις παρουσιάζουν ως κάτι το αναμενόμενο, που δεν μπορεί να αποτραπεί, παρομοιάζοντας μάλιστα το γεγονός αυτό με τις συνθήκες δράσης του υγειονομικού σε εμπόλεμη κατάσταση. Θυμίζει λίγο όσα έχουμε βιώσει μετά από σεισμούς, πυρκαγιές, πλημμύρες πολύ πρόσφατα στη χώρα μας, ώστε να κρυφτεί η κρατική ευθύνη για τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές κάτω από την ατομική ευθύνη του καθενός και τη σφοδρότητα των φαινομένων. Δεν έχουμε ακούσει άραγε ότι φταίει η κλιματική αλλαγή για τις πλημμύρες, όπως στη Μάνδρα, και όχι η παντελής έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων, η άναρχη δόμηση κ.λπ.;

Κάθε μέρα στις 6 μ.μ. ενημερωνόμαστε για την έκβαση της επιδημίας, για νέες οδηγίες και τον τρόπο αντιμετώπισης, ο οποίος μάλιστα βασίζεται σε διεθνή επιστημονικά δεδομένα, στις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και άλλων επιστημονικών φορέων, στην πείρα που έρχεται από άλλες χώρες που πλήττονται από την επιδημία.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Αξιοποιούνται όλη η θετική πείρα που υπάρχει και τα επιστημονικά δεδομένα από την αντιμετώπιση αυτής της πανδημίας ή και παλαιότερων; Ακολουθούνται όλες οι οδηγίες του ΠΟΥ όσον αφορά την πρόληψη και παρακολούθηση του πληθυσμού; Φτάνουν τα περιοριστικά μέτρα από μόνα τους για να αποτρέψουν την εξάπλωση του ιού; Και αυτός ο χρόνος που κερδίζεται, θα εξασφαλίσει τους όρους για την αντιμετώπιση των βαρέως πασχόντων που θα προκύψουν;

Η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας δεν χωράει την προστασία της ζωής του λαού

Γεννάται το ερώτημα αν αυτά τα δεδομένα και η διεθνής πείρα περνιούνται μέσα από ένα κυβερνητικό «φίλτρο» για τη στρατηγική αντιμετώπισης. Βλέπουμε ήδη διαφορετικές χώρες να αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο την πανδημία, και στις περισσότερες αυτό είναι άμεση συνάρτηση των συστημάτων Υγείας και της αυτάρκειας σε υλικοτεχνική υποδομή.

Και στη δική μας χώρα, βέβαια, ξέρουμε από πρώτο χέρι ότι το κράτος θεωρεί την Υγεία του λαού από τη μία κόστος και από την άλλη εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας για τους ομίλους που το εμπορεύονται. Αυτό δεν έχει αλλάξει.

Μερικά ερωτήματα που θέλουν άμεση απάντηση:

Πρέπει ή δεν πρέπει, με βάση και τις οδηγίες του ΠΟΥ, να ελεγχθεί όσο γίνεται μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού κάνοντας το τεστ ανίχνευσης του ιού; Μέχρι τώρα έχει ελεγχθεί το 0,09%. Αυτό που ξέρουμε σίγουρα για τον SARS-COV-2 είναι η μεταδοτικότητά του και από ασυμπτωματικούς φορείς, σε κοντινή απόσταση έως 2 μέτρα, μέσω αερολύματος. Η νόσος έχει χρόνο επώασης κατά μέσο όρο 5 με 7 μέρες. Δηλαδή μέχρι την εμφάνιση των συμπτωμάτων, που θα οδηγήσουν κάποιον στον γιατρό ή στο τηλεφωνικό κέντρο του ΕΟΔΥ, υπάρχει ένα διάστημα έως και μίας εβδομάδας που μπορεί να μεταδίδει χωρίς να το γνωρίζει. Πολύ περισσότερες μέρες δε - μέχρι και τρεις βδομάδες - είναι αυτές για κάποιον που δεν έχει συμπτωματολογία. Ως εκ τούτου, περίπτωση διασποράς υπάρχει για παράδειγμα και σε χώρους δουλειάς, που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων, σε στρατόπεδα κ.α. Ο ενδεικτικός έλεγχος τέτοιων ομάδων ή και ασυμπτωματικών, ακόμα και η ανεύρεση θετικών στον ιό, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ευνοϊκά για τον περιορισμό της νόσου και μέσω της διερεύνησης και ελέγχου των επαφών τους.

Ακόμα, ας σκεφτούμε έναν εργαζόμενο που υπό το φόβο της αναγκαστικής άδειας άνευ αποδοχών, της λήξης της σύμβασης (της απόλυσης δηλαδή), της μείωσης του χρόνου εργασίας και άρα του εισοδήματός του, αποκρύπτει συμπτώματα σχετιζόμενα με τη νόσο COVID-19 και συνεχίζει να εργάζεται. 'Η από την άλλη μεριά: Πόσοι εργαζόμενοι έχουν καταγγείλει ότι ακόμα κι αν εμφανίσουν συμπτώματα ή διαπιστωθεί ότι ανάμεσα στο προσωπικό υπήρξε κρούσμα, δεν γίνεται ούτε έλεγχος στους υπόλοιπους ούτε απομάκρυνση προληπτικά από το χώρο εργασίας;

Πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρχει στενή παρακολούθηση αυτών που νοσούν, ακόμα και με ήπια συμπτωματολογία, αυτών που θεωρούνται ευπαθείς ομάδες; Η σοβαρή επιπλοκή της νόσου αφορά τη βαριά πνευμονία, η οποία μπορεί να εμφανίσει απότομη επιδείνωση ακόμα και τη δέκατη μέρα συμπτωμάτων. Η πλειοψηφία των νοσούντων αφορά τις ηλικίες 40 έως 65 ετών. Τα υποκείμενα νοσήματα, όπως αναφέρεται καθημερινά, είναι τα καρδιαγγειακά, ο διαβήτης, η υπέρταση, η χρόνια πνευμονοπάθεια, ο καρκίνος, η χρόνια νεφρική νόσος, η ανοσοκαταστολή. Στην Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, μόνο οι διαβητικοί ασθενείς υπολογίζονται σε 1 εκατομμύριο.

Η απουσία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας φέρνει και παράπλευρες απώλειες

Χρειάζεται να εξασφαλιστεί η παρακολούθηση όλων των νοσούντων και ευπαθών ομάδων, ακόμα κι αν δεν χρειάζεται νοσηλεία. Εδώ ο ρόλος της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας είναι καθοριστικός. Η διαχρονική απουσία οικογενειακού γιατρού, νοσηλευτών, κοινωνικών λειτουργών που να ασχολούνται με την πρόληψη, να έχουν άμεση επαφή με τον πληθυσμό (νοσούντες και μη), να γνωρίζουν το ιστορικό, τις συνήθειες, τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, μπορεί να αποβεί μοιραία σε περιπτώσεις όπως τώρα. Τα υποστελεχωμένα, με συμβασιούχους Κέντρα Υγείας, χωρίς σοβαρές υποδομές και μέσα, δεν μπορούν να παίξουν αυτόν το ρόλο. Αλλωστε οι γιατροί αυτοί ονομάστηκαν και επίσημα «gatekeepers» (φύλακες της πύλης), δηλαδή φραγμός για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια δομή, στον νοσοκομειακό ειδικό. Πόσο είναι το ποσοστό του πληθυσμού που διαθέτει οικογενειακό γιατρό με τον οποίο μπορεί να επικοινωνήσει άμεσα και να απευθυνθεί, όπως λένε οι οδηγίες; Μπορεί αλήθεια να γίνει ολοκληρωμένη ιατρική εκτίμηση από απόσταση, χωρίς η αναφερόμενη συμπτωματολογία να συνδυαστεί με κλινική εξέταση; Υπάρχει κίνδυνος, στη λογική της μη διασποράς της νόσου, να υποτιμηθούν τα συμπτώματα, να μην αναγνωριστούν κλινικά σημεία και εργαστηριακά ευρήματα για τα οποία υπάρχουν ήδη μελέτες. Αυτό έγινε με την 40χρονη μητέρα τριών παιδιών στην Καστοριά.

Ποια είναι η μέριμνα αυτήν την περίοδο για τους χρονίως πάσχοντες που δεν νοσούν; Αναφερόμαστε σε ασθενείς με σοβαρά νοσήματα οι οποίοι πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά και να επανελέγχονται η κατάστασή τους και η αγωγή τους. Πολλοί παρακολουθούνται στις νοσοκομειακές δομές και τώρα έχουν αποκλειστεί λόγω της αναστολής της τακτικής λειτουργίας τους. Μια πιθανή απορρύθμιση, από πλήθος αιτιών, θα σήμαινε επιβάρυνση της κατάστασής τους και πιθανώς την ανάγκη νοσηλείας τους. Σε συνηθισμένες συνθήκες αποτελούν μεγάλο ποσοστό των νοσηλευομένων, των εισαγωγών στα δημόσια νοσοκομεία, ακόμα και αυτών που θα χρειαστούν εντατική φροντίδα. Πρέπει να εξασφαλιστεί η πρόσβασή τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αν δεν θέλουμε να συρρέουν τελευταία στιγμή και στο «παρά 5», διότι δεν πρέπει να επιβαρυνθεί το σύστημα Υγείας αυτήν την περίοδο. Να μην αποτελέσουν και αυτοί παράπλευρες απώλειες.

Η ανεπάρκεια του ΕΣΥ υπήρχε και πριν από την πανδημία. Και πριν από την πανδημία δεν ήταν δυνατό να βρεθεί κρεβάτι σε ΜΕΘ για αρκετούς ασθενείς που διασωληνώνονταν σε κοινό θάλαμο ή που χρειάζονταν Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας λόγω της βαρύτητας της κατάστασής τους, με τραγικά αποτελέσματα στην αναμονή για ένα κρεβάτι σε ΜΕΘ. Οι Παθολογικές και Πνευμονολογικές κλινικές δεν μπορούν ούτε σε «ειρηνική περίοδο» να διαχειριστούν τον όγκο των εισαγωγών, που πολλές φορές είναι υπερδιπλάσιες των κλινών που διαθέτουν. Τα ράντζα και η νοσηλεία σε γειτονικές κλινικές (π.χ. ασθενής της Παθολογικής να νοσηλεύεται σε κρεβάτι της Χειρουργικής), επειδή δεν φτάνουν τα κρεβάτια, είναι καθημερινό και γνωστό φαινόμενο. Πώς θα αντεπεξέλθεις αν υπάρχουν αντίστοιχες - και μεγαλύτερες - ανάγκες για νοσηλεία βαρέως πασχόντων ασθενών COVID-19;

Δεν περιμένουμε να κάνουμε μετά «ταμείο»

Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, έχει μεγάλη ευθύνη. Πρέπει εδώ και τώρα να υλοποιήσει τα αιτήματα των υγειονομικών και του λαού για πρόσληψη όλου του απαραίτητου προσωπικού, για να εξασφαλίσει τα απαραίτητα μέσα προστασίας, τον ιατρικό εξοπλισμό, τις αντίστοιχες δομές. Να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα Υγείας.

Δεν θα περιμένουμε να κάνουμε «ταμείο» μετά. Ο λογαριασμός θα πληρωθεί τώρα από το λαό. Οι υγειονομικοί θα είναι στην πρώτη γραμμή και θα δώσουν τη μάχη με αυτοθυσία για να διασφαλίσουν την υγεία του λαού.

Οσες ιδιαιτερότητες και δυσκολίες έχει η μάχη με τον ιό, άλλες τόσες είναι οι δυνατότητες που έχουμε να βγούμε κερδισμένοι με βάση την εξέλιξη της επιστήμης και την εμπειρία μας. Εξαρτάται ποιος σχεδιάζει, ποιος παράγει, με ποιο σκοπό, ποιες ανάγκες καλύπτει. Ο καπιταλιστικός τρόπος έχει ξεπεραστεί προ πολλού. Αυτή η πανδημία το επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά.

Θοδωρής ΑΛΩΝΙΣΤΙΩΤΗΣ

Γιατρός, παθολόγος στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα», μέλος του ΓΣ της ΟΕΝΓΕ

Κορονοϊός: Οριακή η κατάσταση στα νοσοκομεία - Ο γιατρός του «Αττικόν» Γ. Σιδέρης στο Newsbomb.gr

- Το «Αττικόν» είναι νοσοκομείο αναφοράς για τον κορονοϊό. Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο; Υπάρχουν διαθέσιμες κλίνες για ασθενείς με κορονοϊό, αλλά και για τους υπόλοιπους με άλλα νοσήματα; Τι γίνεται στις εφημερίες;

Στο Αττικό μέχρι στιγμής νοσηλεύονται πάνω από 30 ασθενείς που είναι θετικοί στον ιό. Έχει διατεθεί η Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων και έχουν αδειάσει 2 κλινικές χωρητικότητας 45 κρεβατιών για να υποδεχτούν θετικά κρούσματα. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους συναδέλφους Παθολόγους, Αναισθησιολόγους, Επειγοντολόγους, Εντατικολόγους, Λοιμωξιολόγους. Κυρίως αυτοί παλεύουν με μεγάλες δυσκολίες σε εξοπλισμό και χωρίς ωράριο. Στις εφημερίες η κίνηση στα υπόλοιπα ιατρεία έχει μειωθεί κατά 50% και παραπάνω. Βλέπουμε σιγά σιγά τη μετατροπή του νοσοκομείου σε νοσοκομείο αποκλειστικά για τον COVID-19. Προκύπτει λοιπόν ένα ακόμα θέμα. Πού θα πάνε οι χιλιάδες ασθενείς που αυτή τη στιγμή πάσχουν από καρκίνο, πρέπει να χειρουγηθούν, να λάβουν ογκολογικά φάρμακα, οι ανοσοθεραπείες, οι αιματολογικοί ασθενείς και άλλοι; Αυτό το ερώτημα δεν αφορά μόνο το δικό μας νοσοκομείο αλλά όλη τη χώρα.

- Υπάρχουν αρκετά κρούσματα σε υγειονομικούς σε όλη την Ελλάδα. Ταυτόχρονα, οι πολίτες φοβούνται ότι υγειονομικοί θετικοί στον ιό περιθάλπουν ασθενείς. Υπάρχει κίνδυνος να αποδεκατιστούν τα νοσοκομεία από γιατρούς και νοσηλευτές;

Μέχρι στιγμής οι υγειονομικοί που νοσούν είναι περίπου το 12-13%. Πάνω από 80 συνάδελφοι μας. Ναι, υπάρχει λοιπόν τέτοιος κίνδυνος και μάλιστα μεγάλος. Για αυτό, εδώ και πάνω ένα μήνα φωνάζουμε για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Γιατί όποιος αρρωσταίνει βγαίνει από τη μάχη προσωρινά και πρέπει να αντικατασταθεί, αλλά και για να μη γίνει ο ίδιος πηγή διασποράς του ιού. Για αυτό το λόγο απαιτούμε από την κυβέρνηση να προσλάβει τώρα, χωρίς κρίσεις και άλλες διαδικασίες τους περίπου 2.500 συναδέλφους που έχουν καταθέσει τα χαρτιά τους για πρόσληψη. Να μονιμοποιηθούν άμεσα όλοι οι συνάδελφοι επικουρικοί, δεν γίνεται να τους ονομάζεις «ήρωες» και μετά από λίγους μήνες να τους απολύεις.

- Ανακοινώθηκαν δωρεές μασκών, αναπνευστήρων, ενώ επιταχύνεται η παραγωγή αντισηπτικών, σύμφωνα με τον υπουργό Ανάπτυξης. Θα εξομαλυνθεί κάπως η κατάσταση;

Στο νοσοκομείο της Χαλκίδας δεν έχουν ούτε χειρουργικές μάσκες. Στο Δρομοκαΐτειο τις ράβουν. Σε άλλα νοσοκομεία δίνουν ψεύτικες μάσκες «καρναβαλικού» τύπου. Στο Αττικό οι 8 αναπνευστήρες που προστέθηκαν είναι από το νοσοκομείο της Βέροιας. Σε όλα σχεδόν τα νοσοκομεία οι γιατροί και οι νοσηλευτές υπογράφουν για να πάρουν μία μάσκα και να την κρατήσουν για ένα 24ωρο λες και χρεώνονται όπλο από τον οπλοβαστό. Αυτή είναι η πραγματικότητα και είναι ντροπή η στάση κάποιων διοικητών και άλλων προθύμων που κουκουλώνουν τα προβλήματα και καλλιεργούν τον εφησυχασμό. Δεν προσφέρουν. Παροπλίζουν. Τίποτα δεν εξομαλύνεται με λόγια και εξαγγελίες. Αυτές τις μέρες άλλωστε τα λόγια δεν έχουν καμία σημασία. Οι πράξεις μετράνε.

- Η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι ήδη γιατροί, νοσηλευτές και παραϊατρικό προσωπικό έχουν αναλάβει υπηρεσία στο ΕΣΥ, τις τελευταίες ημέρες. Έχετε δει διαφορά στην καθημερινότητα του νοσοκομείου;

Έχουμε δει ελάχιστους συναδέλφους που μόλις πριν δυο-τρεις μέρες έπιασαν δουλειά. Στο Αττικό ο αριθμός αυτός αγγίζει το αστρονομικό νούμερο των 21 (!!!). Καταλαβαίνετε ότι αυτές οι προσλήψεις δεν έφταναν ούτε ως μια μικρή ανάσα και πριν την COVID-19 εποχή. Οι συνάδελφοι που ήρθαν είναι κυριολεκτικά μία σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων. Πόσο μάλλον τώρα. Οι κενές οργανικές θέσεις πανελλαδικά είναι 6.000 στους γιατρούς και 30.000 στο υπόλοιπο προσωπικό. Αυτές πρέπει να καλυφθούν τώρα.

- Είναι αναγκαία η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, τόσο σε κλίνες όσο και σε εργαστηριακούς ελέγχους;

Είναι αναγκαία η επίταξη όλου του ιδιωτικού τομέα υγείας και αν δεν γίνει θα είναι εγκληματική. Ακόμα και σήμερα που μιλάμε, διάφοροι ιδιωτικοί διαγνωστικοί όμιλοι πλουτίζουν με τα test. Ένας το χρεώνει 275 ευρώ, άλλος 310 άλλος 120. Μιλάμε για τρομακτική κερδοφορία εις βάρος της αγωνίας του κόσμου. Πρέπει να επιταχθούν όλα τα αποθέματα σε κιτ και αντιδραστήρια και να γίνονται test με την ευθύνη του κράτους. Να επιταχθούν τα 350 κρεβάτια ΜΕΘ του ιδιωτικού τομέα. Η κυβέρνηση αντί να τα επιτάξει τα νοικιάζει και μάλιστα σε διπλάσια τιμή από ό,τι πριν την πανδημία! Δίνει 1.600 ευρώ αντί για 800 που έδινε. Άλλο ένα δωράκι προς τους πρίγκιπες της υγείας. Να επιταχθούν τώρα οι ιδιώτες γιατροί, έμπειροι συνάδελφοι, που μπορούν να συμβάλλουν στη συνταγογράφηση και σε κατ’ οίκον επισκέψεις. Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα.

- Το «σχέδιο στήριξης» για το ΕΣΥ που έχει παρουσιάσει η κυβέρνηση, είναι κατά τη γνώμη σας, είναι της ίδιας δυναμικότητας με τα μέτρα ατομικής ευθύνης των πολιτών που έχει λάβει;

Κάποια μέτρα είναι αναγκαία στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Αυτό όμως που ζούμε σήμερα απέχει από την πραγματικότητα. Ενοχοποιείται ο ασθενής και η κρατική ευθύνη πηγαίνει περίπατο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δηλώνει ότι τα μέτρα περιορισμού μπορούν μόνο να κερδίσουν χρόνο και όχι να εξαλείψουν την πανδημία. Οι πανδημίες δεν αντιμετωπίζονται με αστυνομίες, ούτε με πρόστιμα. Αυτό που χρειάζεται είναι τώρα να ενισχυθεί το Δημόσιο σύστημα υγείας. Οι υγειονομικοί τα δίνουν όλα. Οι πολίτες έχουν αναλάβει την ευθύνη τους και με το παραπάνω. Η κυβέρνηση δεν κάνει αυτό που πρέπει.

Όταν κάποιοι κονομάνε από τον ανθρώπινο πόνο έως την τελευταία στιγμή. Επίταξη του ιδιωτικού τομέα τώρα!

«Θα στηριχτούμε στις δυνάμεις του Εθνικού Συστήματος Υγείας (...) Ο ιδιωτικός τομέας λειτουργεί υπό την απόλυτη καθοδήγηση του υπουργείου Υγείας...».

Aυτά ανέφερε ο πρωθυπουργός στο τελευταίο του διάγγελμα, στις 19 Μάρτη.

Η ένταξη των ιδιωτικών κλινικών στον κρατικό σχεδιασμό έπρεπε ήδη να είχε γίνει. Καθώς επίσης αυτό που έπρεπε να είχε ήδη γίνει ήταν η άμεση προμήθεια όλων των νοσοκομείων με τον απαραίτητο εξοπλισμό για την αποφυγή ενδο-νοσοκομειακής μετάδοσης του ιού και σε νοσηλευόμενους και σε προσωπικό.

Δυστυχώς η καθημερινότητα απέχει ακόμα από τα αυτονόητα. Μέχρι και πριν λίγες μέρες, στα ιδιωτικά νοσοκομεία διενεργούνταν κανονικά μη επείγοντα χειρουργεία, αφού η εργοδοσία εκμεταλλευόμενη την αναστολή των δημόσιων νοσοκομείων βρήκε τρόπο να πλουτίσει.

Υπάρχουν ακραία παραδείγματα, π.χ. σε μεγάλη κλινική την περασμένη βδομάδα έγιναν πάνω από δέκα αισθητικές πλαστικές επεμβάσεις!

Σε κάποιες κλινικές, τα κανονικά χειρουργεία «βαφτίζονται» επείγοντα (π.χ. αντί για λίπωμα, απόστημα), αψηφώντας στο όνομα του κέρδους και τις εκκλήσεις του προσωπικού και τις ελλείψεις της αιμοδοσίας, βάζοντας σε κίνδυνο σε περίπτωση επιπλοκών και τη ζωή των ασθενών.

Αισχροκέρδεια με τα τεστ για τον κορονοϊό

Για την προστασία του προσωπικού δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο. Σε αυτόν τον τομέα οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα Υγείας είναι σε ακόμα χειρότερη θέση από το Δημόσιο. Πέρα από μία και μόνο χειρουργική μάσκα, η οποία χρησιμοποιείται για όλη τη βάρδια, στα υπόλοιπα μέσα ατομικής προστασίας (γυαλιά, στολή) σημειώνονται σαφείς ελλείψεις και σε περίπτωση χρησιμοποίησής τους, τότε αυτό γίνεται εκ περιτροπής από το προσωπικό!

Οι δειγματοληψίες σε εργαζόμενους στην ιδιωτική Υγεία που παρουσιάζουν συμπτώματα στη μεγάλη πλειοψηφία των κέντρων γίνονται με χρέωση (!) και πολύ επιλεκτικά, ακόμα και αν έρθουν σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα. Αξιοποιούν για αυτό τους γιατρούς των κλινικών και γιατρούς εργασίας. Π.χ. σε παχύσαρκη εργαζόμενη με βήχα και δύσπνοια της είπαν να γυρίσει στη δουλειά της κανονικά!

Το αποκορύφωμα αφορά το πλιάτσικο και την αισχροκέρδεια με τα τεστ για τον κορονοϊό. Εως τώρα όλα τα ιδιωτικά διαγνωστικά που διαφημίζουν ότι κάνουν το τεστ, παίρνουν μόνο το δείγμα από τον ασθενή και το στέλνουν είτε στο Παστέρ είτε στην Ιατρική Σχολή. Δεν έχουν δικά τους εργαστήρια και αντιδραστήρια. Δηλαδή χρεώνουν απλώς τη λήψη του φαρυγγικού επιχρίσματος και μετά το υλικό δουλεύεται εκεί που στέλνουν και τα δημόσια νοσοκομεία. Μάλιστα έχουν και υψηλή ταρίφα, αλλά και... «φιλική τιμή» για το ίδιο το προσωπικό τους.

Κάποια τρανταχτά παραδείγματα:

-- «Ιατρικό Αθηνών»: Στέλνει στο Παστέρ και περιμένουν από μέρα σε μέρα τα δικά τους αντιδραστήρια.

-- «Ερρίκος Ντυνάν»: Η εξέταση κοστίζει 275 ευρώ για το κοινό, 77 για το προσωπικό. Τα στέλνει όλα στο Παστέρ.

-- «Υγεία»: 310 ευρώ, επίσης τα στέλνει στο Παστέρ και στην Ιατρική Σχολή.

-- «Metropolitan General»: Χρέωση 300 ευρώ για το κοινό και 150 ευρώ για το προσωπικό. Κάνει και κατ' οίκον επισκέψεις για λήψη δείγματος με 350 ευρώ. Σε μία μέρα την προηγούμενή βδομάδα έκανε 187 κατ' οίκον δειγματοληψίες (187x350 = 65.450 ευρώ). Τα στέλνει στο Παστέρ. Ξεμένει από κιτ λήψης δειγμάτων και έχει κρατήσει κάποιες δεκάδες για τους... VIP πελάτες του.

-- «Μητέρα»: Δεν χρεώνουν δείγματα στο προσωπικό, τα έστελναν στο «Αlab», ένα ιδιωτικό που έκανε την εξέταση (ας ελπίσουμε pcr - δηλαδή μοριακό έλεγχο - και όχι rapid test, που μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα) και τώρα στην Ιατρική Σχολή.

-- «Βιοϊατρική»: Είναι το μόνο που έχει μοριακό τμήμα και κάνει τα τεστ από την Παρασκευή 20/3. Νωρίτερα και από εκεί πήγαιναν τα δείγματα για να δουλευτούν στην Ιατρική και το Παστέρ. Το διαφήμιζε μάλιστα και ο Πορτοσάλτε στον «ΣΚΑΪ», ότι μόνο με 120 ευρώ κάνεις τη δουλειά σου χωρίς καν να βγεις από το αυτοκίνητο...

-- «Ιατροί κατ' οίκον 1144»: Διαφημίζουν ότι κάνουν pcr, ότι συνεργεία με ειδικό εξοπλισμό και στολές πραγματοποιούν δειγματοληψίες κατ' οίκον και τα μεταφέρουν σε εξειδικευμένο εργαστήριο. Κι αυτοί τα πηγαίνουν στο Παστέρ.

Στο βωμό του κέρδους καταπατούνται οι έννοιες της Πρόληψης και της δημόσιας Υγείας

Τα ζητήματα που προκύπτουν είναι πολύ σοβαρά:

1. Είναι αισχρό από την κυβέρνηση το να στέλνει κόσμο στα ιδιωτικά διαγνωστικά. Τη στιγμή που καλεί όσους έχουν ήπια συμπτώματα κρυολογήματος και γρίπης να μείνουν σπίτι και να μην κάνουν το τεστ, λέει ανοιχτά πως όποιος θέλει μπορεί να πάει στα ιδιωτικά. Οι οδηγίες που βγαίνουν από τον ΕΟΔΥ, όλο και περιορίζουν τα κριτήρια ορισμού του ύποπτου κρούσματος για το οποίο θα σταλεί δείγμα από δημόσιες μονάδες. Ο ίδιος ο Τσιόδρας είπε: «Δεν θα κάνουμε το τεστ σε ήπια συμπτώματα, για όποιον θέλει υπάρχουν τα ιδιωτικά». Δηλαδή κριτήριο γίνεται η τσέπη...

2. Αρνούνται να κάνουν τεστ σε υγειονομικούς, βγάζουν πρωτόκολλα και κόφτες για να περιορίσουν τα τεστ (τρεις τύποι κινδύνου έκθεσης, λέει ο ΕΟΔΥ), περιορίζουν τα κριτήρια μόνο στις ευπαθείς ομάδες, στη βαριά νόσο κ.λπ. και την ίδια στιγμή τα ιδιωτικά στέλνουν ανεξέλεγκτα. Καθημερινά φτάνουν καταγγελίες στα εκλεγμένα συνδικαλιστικά όργανα, που λένε πως οι επιτροπές λοιμώξεων των δημόσιων νοσοκομείων ή διάφοροι υπεύθυνοι - προϊστάμενοι κ.λπ., αρνούνται να διενεργήσουν τεστ για τον SARS-CoV-2 σε υγειονομικούς που εμφανίζουν συμπτώματα ή έχουν εκτεθεί σε επιβεβαιωμένα κρούσματα. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που μετά την άρνηση να γίνει στο δημόσιο νοσοκομείο πήγαν σε ιδιωτικό και βγήκε θετικό τεστ (όπως σε εργαζόμενο του ΚΑΤ και του «Αλεξάνδρα»).

3. Λένε να μη συρρέουν στα νοσοκομεία, για να μην υπάρχει διασπορά. Αραγε στα ιδιωτικά δεν διασπείρεται η νόσος;;

4. Πόσο επιβαρύνονται τα 2 πιστοποιημένα εργαστήρια διενέργειας pcr για τον SARS-CoV-2 (Παστέρ και Ιατρική Σχολή) όταν δέχονται χιλιάδες δείγματα από τον ιδιωτικό τομέα; Αλόγιστη χρήση δηλαδή, με βασική ένδειξη την ταρίφα που πληρώνει ο κόσμος. Οι ιδιώτες πληρώνονται αδρά και προκαλούν συμφόρηση στα ίδια εργαστήρια που στέλνει και το ΕΣΥ. Δεν λειτουργούν απλά παράλληλα στο ΕΣΥ, λειτουργούν ενάντια στον συλλογικό σχεδιασμό.

5. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, αντί για επίταξη η κυβέρνηση με την πρόσφατη ΠΝΠ διπλασιάζει την αποζημίωση που παίρνουν οι κλινικάρχες για τη διάθεση κρεβατιών ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών στον ΕΟΠΥΥ. Από 800 ευρώ, το ποσό που θα πληρώνει το Δημόσιο σαν «ενοίκιο» πάει στα 1.600 ευρώ τη μέρα! Στη βάση μάλιστα των σχετικών ΠΝΠ, το υπουργείο Υγείας δεσμεύει πιστώσεις ύψους 30 εκατ. ευρώ ως έκτακτη επιχορήγηση του ΕΟΠΥΥ, «για την αντιμετώπιση δαπανών αποζημίωσης ιδιωτικών θεραπευτηρίων - κλινικών, καθώς και ιδιωτών για την πραγματοποίηση κλινικού και εργαστηριακού ελέγχου».

Στον βωμό του κέρδους των ιδιωτικών κλινικών καταπατούνται οι έννοιες της πρόληψης και της προστασίας της δημόσιας Υγείας. Οσο λειτουργούν οι ιδιωτικές κλινικές με σκοπό τον πλουτισμό των μετόχων και δεν επιτάσσονται στις ανάγκες του δημόσιου συστήματος, τόσο θα κινδυνεύει η ζωή των ασθενών και των εργαζομένων σε αυτές.

Τώρα χρειάζεται επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, παροχή δωρεάν ιατρικών υπηρεσιών και εξοπλισμός τους με το απαραίτητο υλικό για την προστασία του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και την ελαχιστοποίηση του ρίσκου της ενδο-νοσοκομειακής μετάδοσης του κορονοϊού.

Η πανδημία δεν σταματά με την ατομική ευθύνη, θέλει μέτρα δραστικά και ενίσχυση και ισχυροποίηση της δημόσιας Υγείας: Αμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα. Αμεση επίταξη κλινών, κλινικών, κρεβατιών ΜΕΘ και εργαστηρίων του ιδιωτικού τομέα. Διενέργεια τεστ για κορονοϊό σε όλο το προσωπικό. Απαγόρευση της διενέργειας τεστ στον ιδιωτικό τομέα, επίταξη όλης της ποσότητας αντιδραστηρίων και κιτ που διαθέτουν. Διενέργεια τεστ μόνο βάσει επιστημονικών ενδείξεων, απολύτως δωρεάν και με ευθύνη των κρατικών φορέων σε μεγάλες ομάδες πληθυσμού, σύμφωνα με τις τρέχουσες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Τώρα μέτρα προστασίας της υγείας του λαού. Η Διοίκηση Παχατουρίδη να σταματήσει να είναι στον “επιχειρηματικό” κόσμο της (έστω για λίγο!)

Για την δια περιφοράς συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 26 Μαρτίου 2020 οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης Περιστερίου δηλώνουν ότι:

ΠΡΩΤΟ: Αντί για βιντεάκια στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης που το ΜΟΝΟ που λένε είναι ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, που αναπαράγουν την άθλια προπαγάνδα της κυβέρνησης περί ατομικής ευθύνης (βλέπετε η κρατική πήγε περίπατο) καλούμε τη Διοίκηση Παχατουρίδη να διεκδικήσει τώρα από το κεντρικό κράτος μέτρα προστασίας που είναι ζωτικής ανάγκης για την πολυπληθή πόλη του Περιστερίου :

• Άμεση στελέχωση όλων των δομών δημόσιας υγείας στο Περιστέρι( Κέντρα υγείας , μονάδες του ΕΟΠΥ ).
• Επίταξη των ιδιωτικών μονάδων υγείας και ένταξή τους στον κρατικό σχεδιασμό. Άμεση προμήθεια των νοσοκομείων με όλα τα αναγκαία μέσα που ζητάνε οι υγειονομικοί.
• Να ληφθούν στις υπηρεσίες του Δήμου και σε όλους τους δημοτικούς χώρους μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Να προσληφθεί άμεσα μόνιμο προσωπικό για αυτές τις ανάγκες.
• Μέτρα στήριξης πρέπει να υπάρξουν για τους εργαζόμενου του Δήμου σε όλες τις υπηρεσίες με ιδιαίτερη μέριμνα στην καθαριότητα και στο πράσινο που εδρεύει στον ήδη επιβαρυμένο χώρο του γκαράζ που λειτουργεί και ο ΣΜΑ.
• Να διατεθούν τώρα κονδύλια από τον προϋπολογισμό του δήμου για να στηριχτούν μέτρα προστασίας των εργαζομένων και των κατοίκων του Δήμο. Που αλλού άραγε θα άξιζε να πάνε τα εκατομμύρια , αν όχι στη υγεία του λαού ;

ΔΕΥΤΕΡΟ: Ούτε η θανατηφόρα εξάπλωση του κορονοϊου σε όλο τον πλανήτη, ούτε η εκρηκτική κατάσταση της δημόσιας υγείας που επικρατεί στη χώρα μας στέκονται ικανά να αλλάξουν προτεραιότητες της διοίκησης Παχατουρίδη που παραμένει στον “επιχειρηματικό” της κόσμο.

Αντί η διοίκηση Παχατουρίδη να διεκδικεί από την κυβέρνηση τη λήψη άμεσων μέτρων προστασίας για την πόλη του Περιστερίου και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού έφερε στο Δημοτικό συμβούλιο θέματα που αφορούν τιμές οικοπέδων (!!!) και σχέδια για τα επιχειρηματικά συμφέροντα με όχημα την «πράσινη ανάπτυξη» (!!!). Αντί για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε καθαριότητα, πράσινο και στις δομές κοινωνικής στήριξης κάνει τα γνωστά μίζερα μπαλώματα με 8μηνα , 4μηνα και 2μηνα (!!!).

Χρειάστηκε η έντονη διαμαρτυρία της Λαϊκης Συσπείρωσης για να αποσυρθεί θέμα σχετικό με τις αξίες ακινήτων.

Η Λαϊκή Συσπείρωση Περιστερίου ενόψει της λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου και των επιτροπών του δήμου κατέθεσε επίσημα τις θέσεις της επισημαίνοντας ότι: “δεν πρέπει να παρθούν αποφάσεις δεσμευτικές όσο αφορά στην προτεραιότητα έργων και στην ένταξη σε χρημοδοτικά προγράμματα καθώς και αποφάσεις για αναπλάσεις πλατειών , αλλαγών χρήσης γης , αγορά οικοπέδων, σύναψη δανείων και έργων όπως η μετατροπή της πλατείας Εθνικής Αντίστασης σε υπόγειο χώρο στάθμευσης ιδιωτικών συμφερόντων”.

Δηλώνουμε ότι τέτοια και άλλα σοβαρά θέματα μπορεί και πρέπει να περιμένουν ώστε να συζητηθούν σε συνεδριάσεις ανοιχτές για όλους τους ενδιαφερόμενους και με τη δια ζώσης παρουσία των δημοτικών συμβούλων.

Αυτή την χρονική περίοδο προέχει η υγεία του λαού και τίποτα άλλο και εκεί πρέπει να επικεντρωθεί όλη η προσπάθεια της δημοτικής Αρχής. Άλλωστε η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει με τραγικό τρόπο τις εκτιμήσεις για την εγκατάλειψη των δημόσιων δομών υγείας και πρόνοιας. 
Έχουν βαριές ευθύνες όσοι επιμένουν στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, των αναπλάσεων και των ελαστικών σχέσεων εργασίας την ίδια ώρα που οι γιατροί και οι υγειονομικοί δίνουν άοπλοι τη μάχη της ζωής. Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα.

Τώρα λογαριαζόμαστε... Μετά θα είναι αργά...

Τις τελευταίες ώρες στα δημοφιλή hashtag του Τwitter είναι ένα που αναφέρει #ΜεταΘαΛογαριαστουμε. Εύκολα μπορεί να καταλάβει ποιος μηχανισμός το προωθεί. Πρόκειται για ένα πλέγμα ΜΜΕ, λογαριασμών και «προσωπικοτήτων» από τον ΣΥΡΙΖΑ... Αλήθεια ποιος αφήνει κάτι για μετά όταν η ανάγκη είναι ΤΩΡΑ;

ΤΩΡΑ λείπουν Μοναδικές Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Αντί για 3.500 ΜΕΘ που σύμφωνα με τον ΠΟΥ θα έπρεπε να λειτουργούν, τώρα λειτουργούν 650. Η δημιουργική στατιστική και οι διακηρύξεις περί «θωρακισμένου συστήματος Υγείας» του υπουργού Υγείας και της κυβέρνησης καταρρέει μπροστά στην πραγματικότητα.

ΤΩΡΑ η κυβέρνηση πρέπει να εξοπλίσει με μέσα ατομικής προστασίας και υγιεινής το υγειονομικό προσωπικό. Προς το παρόν βέβαια το υπουργείο Υγείας δεν δέχεται καν να συναντήσει και να συζητήσει με τους νοσοκομειακούς γιατρούς.

ΤΩΡΑ λειτουργούν σχεδόν 350 ΜΕΘ σε ιδιωτικές μονάδες Υγείας που ακόμα, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των νοσοκομειακών γιατρών, δεν έχουν επιταχτεί από την κυβέρνηση της ΝΔ. Κάτι το οποίο ούτε να ψελλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ... Πάει κι αυτό για «μετά» μάλλον...

ΤΩΡΑ λείπουν χιλιάδες γιατροί, υγειονομικό προσωπικό από τα νοσοκομεία που πρέπει άμεσα να προσληφθούν.

ΤΩΡΑ απαιτείται όλοι οι γιατροί, οι ιδιώτες μαζί με τους τελειόφοιτους της Ιατρικής και της Νοσηλευτικής να ριχτούν στη μάχη για να σώσουν τον λαό. 

ΤΩΡΑ απαιτείται προστασία των εργαζομένων από το ξεσάλωμα της εργοδοσίας που βρίσκει την ευκαιρία να ξηλώσει ό,τι δικαίωμα έμεινε όρθιο από την επίθεση κυβερνήσεων, ΕΕ μεγάλου κεφαλαίου.

ΤΩΡΑ είναι η ώρα να αναδειχτεί η κρατική ευθύνη για την προστασία του συνόλου του λαού χωρίς την οποία το κάλεσμα ο καθένας να πάρει ατομικά μέτρα προστασίας είναι κενό γράμμα.

ΤΩΡΑ πρέπει να μπει φρένο στην προσπάθεια κυβέρνησης, ΜΜΕ, αστικών κομμάτων να κρύψουν, επικαλούμενοι «ανευθυνότητα» και τις άσκοπες μετακινήσεις ορισμένων, τη γύμνια του δημοσίου συστήματος Υγείας, τις ελλείψεις. 

ΤΩΡΑ πρέπει να δυναμώσει παντού η φωνή που λέει ότι η ΥΓΕΙΑ δεν πρέπει να είναι εμπόρευμα!

ΤΩΡΑ πρέπει να μπει «τέλος» στα δύο μέτρα και δύο σταθμά της κυβέρνησης που από τη μια ανακοινώνει απαγόρευση της κυκλοφορίας για την αντιμετώπιση του συγχρωτισμού, από την άλλη όμως κάνει τα στραβά μάτια στο συνωστισμό σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, που λειτουργούν χωρίς να λαμβάνεται κανένα μέτρο προστασίας των εργαζομένων, απλά γιατί δεν πρέπει να λείψει ούτε ευρώ από τους λογαριασμούς των μετοχών.

ΤΩΡΑ να γίνει στάση ζωής και αντιμετώπισης των δύσκολων συνθηκών η αλληλεγγύη, το ένας για όλους και όλοι για έναν. 

ΤΩΡΑ πρέπει να αναδειχτεί ότι το «μεγαλείο» του σημερινού, καπιταλιστικού συστήματος αποκαλύπτεται στους σκληρούς ανταγωνισμούς για το εμβόλιο και τη θεραπεία από τον κορονοϊό που γίνεται με κριτήριο ποιος θα πατεντάρει και θα καβατζώσει την κερδοφορία και όχι πώς τελικά θα σωθούν οι λαοί από την πανδημία. 

Δεν θα λογαριαστούμε μετά. Αν τώρα επικρατήσει η λογική «ας μπουν σε καραντίνα οι διεκδικήσεις και μετά την πανδημία βλέπουμε...», αύριο θα είναι πολύ αργά, πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα για όλους εμάς που δεν θέλουμε ούτε να ξεχάσουμε ούτε να συγχωρήσουμε. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ λογαριάστηκε 4,5 χρόνια. Αλλά όχι με το κεφάλαιο. Αυτό το υπηρέτησε. Λογαριάστηκε με το λαό και άνοιξε κι άλλους λογαριασμούς μαζί του. Δεν ξανάνοιξε τα νοσοκομεία που είχαν κλείσει, ενίσχυσε την επιχειρηματική δράση στην Υγεία με την πολιτική του, δεν έκανε τις αναγκαίες προσλήψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, το οποίο και πριν την πανδημία λειτουργούσε στο όριο...

Λογαριαζόμαστε όλοι για όλα ΤΩΡΑ. Και αυτοί που λένε ότι «τώρα δεν είναι ώρα για αυτά», αργά ή γρήγορα θα καταλάβουν ότι όταν λέμε λογαριαζόμαστε με το σύστημα εννοούμε και τις πολιτικές δυνάμεις που «προωθούν» αυτήν την λογική.

Τα λόγια φτάνουν. Στην πράξη κρινόμαστε όλοι. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ με πράξεις στέκονται δίπλα στην αγωνία και τα προβλήματα των εργαζομένων διεκδικώντας, απαιτώντας, σπάζοντας τη σιγή ασυρμάτου που θέλει να επιβάλει το σύστημα. ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ. ΟΧΙ ΣΙΩΠΗΛΟΙ! ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ, ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΩΡΑ... ΟΧΙ ΜΕΤΑ...

Στον αέρα το 1ο podcast της KNE με καλεσμένο τον Γιώργο Σιδέρη και θέμα τον κορονοϊό

Στον αέρα το 1ο podcast της ΚΝΕ. Παρακολουθήστε το στο βίντεο πάνω.

Η ΚΝΕ ξεκινάει σειρά θεματικών εκπομπών για ζητήματα που απασχολούν τη νεολαία, από την επικαιρότητα, τον πολιτισμό, τη μουσική, τον αθλητισμό, την επιστήμη, την ιστορία κ.ά.

Στόχος, να ανοίξει άλλος ένας δίαυλος επικοινωνίας, ειδικά σ' αυτές τις συνθήκες να δυναμώσει η φωνή των διεκδικήσεων, της αλληλεγγύης, να πυροδοτηθεί ο προβληματισμός, η νεολαία να μάθει τι λέει η ΚΝΕ από την ίδια την ΚΝΕ!

Το θέμα της πρώτης εκπομπής δε θα μπορούσε να είναι άλλο από τον κορονοϊό, με καλεσμένο τον Γιώργο Σιδέρη, γιατρό στο νοσοκομείο «Αττικό».

Αφροδίτη Ρέτζιου - Η σημερινή κατάσταση στο σύστημα Υγείας δεν είναι «φυσικό φαινόμενο»

Συζήτηση με την Αφροδίτη Ρέτζιου, γιατρό στο Νοσοκομείο «Θριάσιο» και πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας έκανε ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου».

-- Πώς εξελίσσεται η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, αυτές τις μέρες της μάχης με τον κορονοϊό, που οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί ακόμα περισσότερο;

Προσπαθούμε με όσα μέσα διαθέτουμε, σε αυτές τις συνθήκες υποστελέχωσης, εντατικοποίησης, να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Ειδικά για ορισμένες ειδικότητες, πράγματι, οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί πάρα πολύ, ακριβώς εξαιτίας της εξελισσόμενης επιδημίας του κορονοϊού.

Ωστόσο, κάθε μέρα που περνάει έρχονται στην επιφάνεια - με τραγικό τρόπο σε αρκετές περιπτώσεις - οι χρόνιες ελλείψεις του δημόσιου συστήματος Υγείας, το οποίο καρκινοβατούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια εξαιτίας της υποστελέχωσης και της κρατικής υποχρηματοδότησης.

Δεν έχουν εξασφαλιστεί ουσιαστικές προϋποθέσεις και δεν έχουν ληφθεί ακόμα και τώρα που μιλάμε όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες από την επιδημία του κορονοϊού.

Εμείς ιεραρχούμε ορισμένα ζητήματα, τα οποία ακόμα και τώρα δεν έχουν υλοποιηθεί.

Το πρώτο κρίσιμο ζήτημα, που επιβεβαιώνεται και από την εμπειρία των υπόλοιπων χωρών, είναι αυτό με τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Υπάρχει μια υποδομή για να ανοίξουν άμεσα τουλάχιστον 100 κλίνες ΜΕΘ με την προϋπόθεση ότι θα προσληφθεί το αναγκαίο ιατρικό - νοσηλευτικό προσωπικό και αυτήν τη στιγμή που μιλάμε κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει.

-- Αυτές οι κλίνες υπάρχουν ήδη και είναι κλειστές επειδή δεν υπάρχει το προσωπικό να τις δουλέψει;

Βεβαίως υπάρχουν χρόνια τώρα και δεν ανοίγουν. Και είναι ένα από τα αιτήματα που προβάλλαμε και πριν ξεσπάσει η επιδημία του κορονοϊού. Αμεσα να προσληφθεί το αναγκαίο μόνιμο ιατρικό - νοσηλευτικό προσωπικό. Για 500 εργαζόμενους μιλάμε, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν αυτά τα κλειστά κρεβάτια.

Τώρα, προσπαθούν με κάθε τρόπο, γιατί γνωρίζουν ότι το 5% των ανθρώπων που θα αρρωστήσουν, θα χρειαστούν νοσηλεία σε ΜΕΘ. Βέβαια, και αυτά να αναπτυχθούν, πάλι είναι πίσω από τις ανάγκες που υπήρχαν ακόμα και πριν από την εκδήλωση της επιδημίας.

-- Απαιτούνται και άλλα δηλαδή...

Για να καταλάβετε πόσο πίσω είναι από τις ανάγκες: Θα έπρεπε στην Ελλάδα να έχουμε τουλάχιστον 3.500 κλίνες ΜΕΘ. Και είναι ένα αίτημα ουσιαστικό, γιατί μειώνεται κατά 50% η θνητότητα. Αυτό έχει αποδειχθεί και στις περιπτώσεις της επιδημίας του κορονοϊού, αλλά και παλιότερα. Η έγκαιρη διασωλήνωση σε αυτές τις περιπτώσεις σώζει ζωές. Αυτά τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα και προέρχονται από τα επιδημιολογικά δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής.

-- Τι άλλο ιεραρχείτε στις διεκδικήσεις σας;

Δεύτερο ζήτημα, επίσης πολύ σοβαρό, είναι αυτό της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Γιατί εδώ έχουμε τις συστάσεις της κυβέρνησης προς τον κόσμο να μείνει στο σπίτι, όσοι έχουν ήπια συμπτώματα.

Κι εμείς αναρωτιόμαστε αν τελικά είναι ο ασθενής αυτός που πρέπει να κάνει τη διαφορική διάγνωση και να αξιολογήσει τη βαρύτητα των συμπτωμάτων που παρουσιάζει. Δηλαδή, να πει «είναι ένα κοινό κρυολόγημα, είναι γρίπη, ή ίσως είναι κορονοϊός» και να παρακολουθείται. Του λένε να απευθυνθεί στον οικογενειακό γιατρό, αλλά οικογενειακοί γιατροί δεν υπάρχουν, τα Κέντρα Υγείας είναι αποψιλωμένα από προσωπικό. Πολύ περισσότερο στην επαρχία.Η οδηγία του ΕΟΔΥ για την απομόνωση στο σπίτι ατόμων που ήρθαν σε επαφή με ύποπτο ή επιβεβαιωμένο κρούσμα είναι η διαμονή σε ξεχωριστό δωμάτιο από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Αλήθεια, πόσες οικογένειες έχουν αυτήν τη δυνατότητα; Μέριμνα για όσους ζουν μόνοι τους, ηλικιωμένους δεν υπάρχει.

Τρίτο ζήτημα: Μέσα ατομικής προστασίας του ίδιου του υγειονομικού προσωπικού. Υπάρχουν βασικές ελλείψεις σε μάσκες, γυαλιά, ολόσωμες φόρμες.

Τέταρτο ζήτημα, η υποδομή των ίδιων των ΜΕΘ που λειτουργούν. Οπως, για παράδειγμα, αναπνευστήρες. Εχουμε έλλειψη.

Εμείς τα λέμε αυτά όχι για να περιγράψουμε με μελανά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί, την οποία την γνωρίζουμε όλοι και κανείς δεν την αμφισβητεί, αλλά γιατί τώρα, έστω, την τελευταία στιγμή πρέπει να πάρουμε μέτρα. Αυτά τα αναγκαία μέτρα είναι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει.

-- Η κυβέρνηση πάντως ισχυρίζεται ότι εξήγγειλε 2.000 θέσεις για τα δημόσια νοσοκομεία...

Στο ένα μετά το άλλο στα νοσοκομεία ένα τμήμα του προσωπικού μπαίνει σε απομόνωση γιατί έχει έρθει σε επαφή με ασθενείς που πριν επιβεβαιωθούν, θεωρούνταν ύποπτα κρούσματα. Και είναι ένα ζήτημα αυτό των ελλείψεων στον σχεδιασμό που υπάρχει. Γιατί για να υπάρχει διαλογή των περιστατικών, να περιθάλπονται αυτοί οι ασθενείς πριν επιβεβαιωθεί ότι έχουν νοσήσει από κορονοϊό, πρέπει να υπάρχει και η κατάλληλη υποδομή, που σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχει. Πώς θα αντικατασταθεί αυτό το προσωπικό;

Αλλά και το σύνολο των 2.000 προσλήψεων να γίνει και κανείς από τους υγειονομικούς που εργάζεται τώρα να μην αρρωστήσει, που δεν μπορεί να συμβεί, με το ποσοστό μετάδοσης μεταξύ υγειονομικών και ασθενών να αγγίζει το 30%, βάσει στοιχείων από τις άλλες χώρες, πάλι το προσωπικό θα είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες. Οταν μιλάμε για τουλάχιστον 30.000 κενές οργανικές θέσεις.

Συνάδελφοι που δικαιούνται την άδεια «ειδικού σκοπού» δεν μπορούν να την πάρουν. Εχουμε τέτοιες περιπτώσεις, συναδέλφων που και οι δύο είναι υγειονομικοί, ή που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και δεν μπορούν να είναι στην πρώτη γραμμή.

Μιλάει η κυβέρνηση για 2.000 προσλήψεις, τις οποίες τις ακούμε από το καλοκαίρι, πριν δηλαδή την εμφάνιση της επιδημίας. Και αυτές με ημερομηνία λήξης. Και ενώ ο υπουργός Υγείας απευθύνει δήθεν «δραματικές εκκλήσεις» στους γιατρούς να προσληφθούν στο δημόσιο σύστημα Υγείας με διετείς συμβάσεις - άφηνε μάλιστα να εννοηθεί ότι θα τους μονιμοποιήσει - τελικά τους προσλαμβάνει για ένα χρόνο και μετά τους απολύει.

-- Πάντως, ανακοινώθηκε προχτές ότι 500 περίπου προσλήψεις έχουν ολοκληρωθεί και ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες...

Δεν είναι το θέμα οι 500 πάνω - κάτω, όταν έχεις 30.000 κενές οργανικές θέσεις σε οργανισμούς που είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες. Η ΝΔ έβαλε λουκέτο σε δημόσιες μονάδες Υγείας, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τις άνοιξε ποτέ. Θυμίζω ότι ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης το έλεγε και περηφανευόταν κιόλας: «Αν χρειαστεί θα κλείσω και νοσοκομεία».

Αρα και αυτές οι 2.000 προσλήψεις να γίνουν και κανείς από εμάς να μην αρρωστήσει, κανείς να μην κάνει χρήση της άδειας «ειδικού σκοπού», ακόμα και αν κανείς από εμάς δεν ανήκε σε κάποια ευπαθή ομάδα, δεν αντιμετώπιζε δηλαδή κάποιο πρόβλημα υγείας, πάλι θα ήμασταν πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες. Πολύ περισσότερο τώρα εξαιτίας των αυξημένων αναγκών λόγω της επιδημίας του κορονοϊού.

-- Πώς κρίνετε τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση και σε άλλους κλάδους, για την προστασία των εργαζομένων και της δημόσιας υγείας;

Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα σε χώρους εργασίας, που επίσης σηκώνουν μεγάλο βάρος στην αντιμετώπιση της επιδημίας του κορονοϊού. Δείτε τι γίνεται, για παράδειγμα, με τους εργαζόμενους των σούπερ μάρκετ, όπου η εργοδοσία δεν τους έχει διαθέσει επαρκή μέτρα προστασίας, ενώ έρχονται σε επαφή με εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο, κι από πάνω εντατικοποιεί και «ελαστικοποιεί» ακόμα περισσότερο την εργασία τους. Για άδεια βέβαια ούτε λόγος αυτές τις μέρες.

Αυτό δεν είναι όμως κίνδυνος για τη δημόσια υγεία; Κίνδυνος για τη δημόσια υγεία είναι οι συναθροίσεις των 10 ατόμων και άνω; Και βέβαια, δεν μπαίνει ζήτημα να αγνοήσουμε ή να μη συμμορφωθούμε στις οδηγίες των ειδικών. Αλλο πράγμα αυτό και άλλο πράγμα να σιωπάς, να συναινείς σε μια πολιτική που ευθύνεται για το γεγονός ότι σήμερα το δημόσιο σύστημα Υγείας δεν είναι θωρακισμένο, ή όταν στο όνομα της αντιμετώπισης της επιδημίας καταστρατηγούνται ακόμα και στοιχειώδη εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.

-- Πώς βλέπετε να εξελίσσεται η κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας το επόμενο διάστημα που είναι κρίσιμο;

Εμείς επιμένουμε ότι πρέπει τώρα να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε πραγματικά κανείς ασθενής να μη χάσει τη ζωή του, ενώ μπορεί να σωθεί. Και σημειώνουμε σε όλους τους τόνους ότι η ατομική ευθύνη, που μας υπενθυμίζουν κάθε τρεις και λίγο, δεν μπορεί να υποκαθιστά την κρατική ευθύνη.

Στο τέλος, για οποιαδήποτε εξέλιξη, θα ενοχοποιήσουν εμάς, τους εργαζόμενους, το λαό συνολικά. Ε όχι! Πρέπει να απολογηθούν. Και τώρα πρέπει να διεκδικήσουμε να πάρουν όλα τα μέτρα που απαιτούνται.

Τώρα να γίνουν έκτακτες μαζικές προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών, τραυματιοφορέων, όλων των ειδικοτήτων. Τώρα να ανοίξουν τα κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ. Τώρα επίταξη κλινών, κλινικών και κρεβατιών ΜΕΘ. Επιστράτευση και ένταξη όλων των ιδιωτών γιατρών στον κρατικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της επιδημίας.

Τώρα είμαστε αντιμέτωποι με την επιδημία του κορονοϊού. Και στο μέλλον θα έχουμε επιδημίες. Αλλά αυτές οι τραγικές ελλείψεις και το γεγονός ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι ανοχύρωτο, ανεπαρκές, δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Θα μπορούσε να αντεπεξέλθει με πολύ καλύτερους όρους, αν ήταν στελεχωμένο, αν είχε την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, αν λαμβάνονταν όλα τα άλλα μέτρα που διεκδικούμε.

Με ψυχραιμία, αισιοδοξία και μαχητικότητα προχωράμε. Να δυναμώσει η φωνή της διεκδίκησης για μέτρα προστασίας για την υγεία του λαού.

(Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», 21-22 Μάρτη 2020)